Geschreven bij Schuld
Een Mel Wallis de Vries is altijd mooi vormgegeven, verschijnt in een prachtige hardcover uitgave. Het lijkt wel alsof er ieder jaar meer aandacht aan wordt besteed. Schuld heeft echt een bijzondere opmaak en knalt uit de schappen met de rode buitenkant van de pagina’s.
Schuld is opgebouwd in delen, geschreven vanuit de hoofdpersonages en telt 38 korte hoofdstukken. Het verhaal gaat van start met een korte pakkende proloog, eindigt met een epiloog, maar daarna is het nog niet voorbij, Mel heeft nog een aangrijpend, hartverscheurend, afsluitend einde voor haar lezers in petto. Schuldis geschreven vanuit slachtoffer en dader, welke afwisselend aan de beurt komen. Deze perspectiefwisseling komt opmerkelijk naar voren, dankzij de keuze voor een andere letterkleur, de teksten vanuit de dader zijn geschreven in een opvallende rode kleur.
De schrijfstijl van Mel Wallis de Vries, wat kan ik er nog over schrijven? Volgens mij heb ik alles al eens gezegd. Ik hou er gewoon van. Mel beschikt over de gave dat zij zich uitstekend in kan leven in de karakters die zij op papier tot leven weet te brengen. Tieners en hun belevingswereld, al hun gevoelens en wat hun bezig houdt. Daarnaast schrijft ze met heel veel vaart, waardoor je haar boek binnen een paar uurtjes uit hebt en vervolgens met een kater achter blijft, omdat je weer een jaar moet wachten. Humor, spanning, actueel én aangrijpend.
Ook Schuld zit wederom bijzonder en goed in elkaar. Amsterdam wordt opgeschrikt door een opvallende reeks zelfmoorden onder leerlingen. Er lijkt wel sprake van een hype te zijn, maar niets is in dit leven wat het lijkt. Dit heeft een grote impact op de leerlingen. Waarom wilden deze meisjes dood? En who’s next? Het is Mel wéér gelukt om een geweldig verhaal, wat veel impact op je achterlaat, af te leveren. Gedurende het verhaal bouwt ze de spanning op. En ook al denk je te weten wie het volgende slachtoffer zal zijn, de spanning blijft aanwezig. Gedurende het lezen weet ze haar lezers op het verkeerde been te zetten en schieten de verdenkingen over en weer, wie is de dader? Met een onverwachte plotwending en een schrijnend einde, belicht zij de andere kant van het verhaal, waardoor je anders tegen het verhaal aan gaat kijken. Een einde wat alles op zijn plek zet en waar ik stil van werd. De vraag rijst wie is de echte schuldige? En wie is het echte slachtoffer? Schuld is zoveel meer dan slechts een jeugdthriller.
De karakters uit Schuld zijn weer uit het leven gegrepen, levensecht neergezet. Pubers met al hun emoties, probleempjes, de middelbare school, vriendschappen, liefde, ziekte en verdriet. De dader en zijn/haar slachtoffers spelen de hoofdrol en worden goed uitgewerkt. Verschillende meisjes, die op het eerste oog totaal niets met elkaar te maken hebben, ze kennen elkaar niet eens goed. Deze meiden stonden in de bloei van hun leven, waarom pleegden juist zij zelfmoord?
Mel heeft wederom heftige thematiek in haar verhaal verwerkt. De verregaande gevolgen van pesten en de invloed van social media. Leed wat tot onomkeerbare beslissingen leidt. Met een wijze levensles: Behandel een ander met respect, zoals je zelf ook graag behandeld wilt worden. Jij kan het verschil maken! Schuldheeft mij geraakt, en ik hoop dat het ook anderen zal raken. En dan vooral ook de pestkoppen in deze wereld, zodat we er met zijn allen een mooiere wereld van kunnen maken.
Schuld, schrijnend en hartverscheurend. Zoveel meer dan slechts een jeugdthriller. Wie is de echte schuldige? En wie is de volgende? Mustread!
