Geschreven bij Gisele
Susan Smit schreef een fijn boek over Gisèle d'Ailly-van de Waterschoot van der Gracht. In het begin vond ik het lastig, de schrijfstijl wat wollig, maar als we eenmaal bij de (dreiging van de) tweede W.O. zijn, heeft het boek mij in de greep. Aldoor speelt het grote wereldnieuws, vanuit het gezichtspunt van "goede" Nederlanders, NSB-ers, van hen die twijfelen of gewoon niet willen kiezen, van mensen met Joodse achtergrond en homoseksuelen, van kunstenaars en hun familieleden. De situering in de wereld van personen die leven voor kunst & cultuur maakt het aantrekkelijk, een beetje gek en excentriek, tikje elitair, en vooral ook levendig. Ik rijd nu op een andere manier langs het pand aan de Herengracht waar Gisèle met haar steeds wisselende groep vrienden lang woonde; de burcht: Castrum Peregrini.
