Laatste weduwe

Geschreven bij Laatste weduwe

Ik heb het geluk gehad om dit spannende boek reeds voor de release te mogen lezen. Aangezien ik al de boeken van Karin Slaughter gelezen heb ben ik ook bekend met Will Trent en Sarah Linton, de hoofdpersonages in deze nieuwe thriller.
Voor mensen die nog niets gelezen hebben van deze reeks (breng hier maar snel verandering in!): ook zonder dat je de eerdere boeken gelezen hebt is dit verhaal meeslepend en geloof me, als je dit boek dan uit hebt ga je meer willen lezen over de personages die in dit boek meespelen.
Laatste weduwe bouwt niet rustig aan op, maar gooit je meteen in de actie en laat je vaak aan het einde van een hoofdstuk achter met een grote honger naar meer, dus hou er rekening mee dat de tijd wel eens voorbij kan vliegen eens je in de wereld zit van Will, de slungelige politieman, en Sarah, kinderarts en lijkschouwer.
Het verhaal begint met een ontvoering van een wetenschapper die onderzoek voert naar ziekten en verspreiding ervan, daarna maken we een sprong van een maand en gaat het verhaal verder vanuit het standpunt van Sarah en nog later wordt er verteld hoe Will alles meemaakt. En nee, dit is niet chaotisch of verwarrend maar maakt net sommige zaken duidelijker en zorgt er ook voor dat je vanuit verschillende standpunten de zaken meemaakt, je wordt als het ware echt in het verhaal gezogen. Ik zeg het nogmaals: eens je aan dit boek begint leg je het niet zomaar terug weg.
Ik vind het nog steeds een heerlijke vlucht uit de realiteit als ik een boek van Karin Slaughter lees, je krijgt zoveel informatie mee over niet-fictieve vergelijkbare zaken als deze waaraan Will werkt dat je soms vergeet dat je fictie aan het lezen bent. Ook de beleving van de emoties van de hoofdpersonages worden zo goed verwoord, je leeft volledig mee en zit als het ware op het puntje van je stoel van spanning met momenten.
Het is een beetje dubbelzinnig eigenlijk, je wil zo snel mogelijk weten hoe het verhaal afloopt, maar dan is het boek uit en moet je weer verder zonder Will en Sarah, het is even afkicken als het ware.
Dus om af te sluiten: lees een goed boek als dit en vergeet even al je zorgen om je heen, laat je fantasie er de knapste Will en Sarah van maken die jij graag dit verhaal ziet beleven en geniet!

Geschreven bij Laatste weduwe

Ik mocht onderdeel gaan uitmaken van het reviewteam van Laatste weduwe van Karin Slaughter. Hiervoor mijn dank.

Laatste weduwe bestaat uit vele korte hoofdstukken. Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit een andere personage. Dit is niet storend, maar juist zeer spannend. Sommige hoofdstukken overlappen elkaar qua tijd, maar dit maakt het juist mogelijk om vanuit verschillende personages gelijkertijd het verhaal te beleven. Het voert de spanning juist meer op.
Het is fijn om de oude bekende personages weer terug te zien, Will, Sara, Faith, Amanda!

Het verhaal voert ons mee naar eerst de ontvoering van Michelle en een paar weken later de kidnapping van Sara. Je voelt de machteloosheid van Will. Doordat je steeds vanuit de verschillende personages meeleest, leef je enorm mee met allen.
Des te verder je in het verhaal komt, des te meer je gaat beseffen met wat voor gruwelijks er staat te gebeuren. Het plot zit echt schitterend in elkaar! Uiteindelijk toch nog onverwachts en op een manier die je deels verwacht, maar ook deels niet.

Laatste weduwe zit heel goed in elkaar en is een echte thriller, zoals we van Karin Slaughter gewend zijn in de thrillerreeks van Will en Sara. Ik heb weer enorm genoten van dit boek en zal deze zeker aanraden om te gaan lezen!

Geschreven bij Laatste weduwe

Laatste weduwe is het zevende boek in de Georgia-reeks, geschreven door Karen Slaughter. Slaughter begon met twee reeksen: de Grant County-reeks, waarin kinderarts en lijkschouwer Sara Linton het hoofdpersonage is, en de Atlanta-reeks, met GBI-agent Will Trent als hoofdpersoon. In de Georgia-reeks zijn de hoofdpersonages samengevoegd en gaan hun verhaallijnen samen verder. Toch zijn de boeken in deze reeksen allemaal afzonderlijk van elkaar te lezen. Zo ook Laatste weduwe. Subtiel wordt gedurende het boek uitleg gegeven over dingen die in eerdere boeken gebeurd zijn, zoals wat er gebeurd is met de echtgenoten van beide hoofdpersonages en hoe Sara en Will elkaar hebben leren kennen. Als je nog nooit een boek van Karen Slaughter hebt gelezen, kun je dit boek dus gemakkelijk volgen. Wanneer je wel al eerder boeken van Slaughter hebt gelezen, zijn deze terugblikken zeker niet storend. Vooral omdat ze als logisch onderdeel in het verhaal van Laatste weduwe verweven zijn.

Het boek begint bij de ontvoering van Michelle Spivey na een uitje in het winkelcentrum op 7 juli 2019. Het boek speelt zich daarom af in de nabije toekomst van het moment waarop het is geschreven (het is uitgekomen op 4 juni 2019). Een paar weken later volgen enkele explosies in de stad. Sara en Will gaan hier direct op af, maar komen niet ver. Hun roeping om mensen in nood te helpen, leidt ertoe dat ook Sara ontvoerd wordt. De ontvoerders blijken tot een radicale groepering te behoren.

Het boek wordt geschreven vanuit de derde persoon. Slaughter heeft voor dit boek een meervoudig perspectief gekozen: elk hoofdstuk volgt de lezer een ander personage uit het boek. Het boek verloopt niet chronologisch: regelmatig lees je in verschillende opeenvolgende hoofdstukken over dezelfde tijdsperiode, maar vanuit het oogpunt van een ander personage. Zo weet je als lezer meer dan de personages.

Karen Slaughter heeft zoals altijd een sterk verhaal neergezet. Doordat je de verschillende personages volgt, voel je hun wanhoop en leef je al snel met hen mee. Je leest hoe Sara denkt aan Will, van wie ze hoopt dat hij haar komt redden, en hoe Will tegelijkertijd bijna gek wordt van wanhoop, omdat hij niet weet waar Sara is. Het onderwerp dat Slaughter heeft gekozen, een moordzuchtige radicale groepering, is herkenbaar in de tijd waarin we leven, waarin radicalisering en angst voor aanslagen de toon voert. Het vertelperspectief en tijdsverloop waarvoor Slaughter heeft gekozen zijn zeer origineel, waardoor het lezen van meer boeken van deze schrijfster nooit saai wordt. Het boek is een aanrader voor eenieder die van thrillers houdt en niet vies is van expliciete beschrijvingen van seksuele ervaringen en bloederige scenes. Een sterke maag is geen overbodige luxe wanneer je leest over operaties buiten het ziekenhuis, koelbloedige moorden en tot in detail beschreven rottende lichamen. Toch laat Slaughter ook de nodige emotie toe in het boek, waardoor het de lezer ook emotioneel zeker niet koud laat.

Het boek blijft tot het einde toe spannend en verrassend. Slaughter is en blijft een grootheid in het schrijven van thrillers.