Geschreven bij Het Boleyn mysterie
De lat lag hoog, erg hoog, na het Magdalena mysterie, het Jezus mysterie en het Medici mysterie. Kathleen McGowan heeft ons jarenlang in spanning laten zitten. Nu ligt het er: deel 4, het Boleyn mysterie, dit keer met in de hoofdrol de beruchte/beroemde Ann Boleyn. Het stramien is bekend: Maureen gaat het verhaal na van een sterke vrouw uit de geschiedenis en wil ons laten zien dat de officiële geschiedschrijving haar totaal vals en onwaar heeft afgebeeld. Intussen maakt Maureen ook het een en ander mee, zij krijgt bakken vol kritiek over zich heen. In de eerste drie delen werkte dit heel goed: we kregen een nieuwe kijk op een aantal vrouwen en op tijdvakken in de geschiedenis. Maar in deel vier werkt het niet meer zo goed. Kathleen McGowan wil Ann Boleyn weer in ere herstellen, maar slaagt hierin maar ten dele. Ook in haar versie is Anne enerzijds een speelbal van de mannen in haar omgeving, anderzijds blijkt ze toch iets te hebben van een intrigante. Ze schuift de eerste vrouw van Hendrik VIII met haar dochter wel erg gemakkelijk terzijde en rechtvaardigt dit door zichzelf voor te houden: Hendrik moet een nakomeling hebben en dan liefst een zoon. Niet bepaald vrouwvriendelijk! Verder krijgt de hele denkrichting van Maureen en haar omgeving (volgens McGowan het oorspronkelijke katharisme) wat tirannieke trekjes: iedereen moet perse maar denken zoals zij. Dit boek haalt bij lange na het niveau niet van de eerdere drie delen, daarom (maar) drie sterren. Verder heeft de vertaler steken laten vallen: er zitten veel (ver)taalfouten in het boek, dit werkt op den duur hinderlijk en gaat irriteren. Jammer, ik had meer verwacht van het Boleyn mysterie.