Waar gaat het boek over?
Vijftig jaar lang hebben ze elkaar niet gezien of gesproken. Maar nu is Alma ziek en dit weekend is er niemand anders om voor haar te zorgen dan haar stiefdochter Charlie. Zodra ze terug is in het huis van haar jeugd weet Charlie weer waarom ze het al die jaren geleden voorgoed heeft verlaten. Maar dan begint Alma te vertellen: over hoeveel mensen er in een kolenwagon passen; de eeuwige honger; over de experimenten in Blok 10 van Auschwitz. Kan een gruwelijke getuigenis een levenslange verwijdering overbruggen?
-
Dit is een totaal ander boek dan we gewend zijn van Marion Pauw. Geen thriller, maar een waargebeurd verhaal. Marion kreeg dit verhaal te horen met de vraag of ze ook iets deed met waargebeurde verhalen? Na het verhaal gehoord te hebben, wist ze dat ze er iets mee moest doen. Dit moest verteld worden, zodat deze gruwelijkheden niet vergeten worden.
Wat vond ik van dit boek?
Wat een mooi en indrukwekkend verhaal! En Marion Pauw kan gewoon zo goed schrijven, dat weten we allemaal. Je vliegt door het verhaal, je wilt weten hoe het verder gaat en hoe het afloopt. Het verhaal is verteld vanuit drie standpunten: het heden, het verleden vanuit Charlie en het verleden vanuit Alma. Je kan alles goed begrijpen, waarom de mensen zo geworden zijn en dingen hebben beleefd zoals ze het hebben beleefd. Dat is volkomen logisch en schrijnend.
Dit is echt een aanrader om te gaan lezen!
Marion Pauw bedankt voor het vertellen van dit verhaal.
