Marijke krijgt het voor elkaar om een onderwerp waarover eigenlijk niet heel veel te lachen is - depressie - toch grappig te maken, zonder dat het afdoet aan de ernst. 'Het Was Niet Alleen Maar Leuk Tijdens Mijn Depressie' biedt herkenning voor patiënten, voor patiënten die zichzelf liever cliënten noemen, voor hulpverleners en voor iedereen die daar nog tussenin of omheen staat. En die herkenning is (net zoals het wel en wee in de GGZ) soms treurig en pijnlijk, soms hilarisch en absurd, en veel vaker nog een mengeling van al die gevoelens.
Als zelfs depressieve mensen er hardop om moeten lachen, weet je dat je iets goed hebt gedaan.
