De cover:
Op de cover een landschap met een wijngaard en een karakteristieke woning met een prachtig blauwe lucht. Een cover die qua kleuren er zeker uitspringt. Een cover die uitnodigt om te gaan lezen.
Op de achterflap:
Janty is een anti-held. Zijn bestaan wordt gevuld door zijn eenzame werk in de wijngaard. Met een beschouwende blik vertaalt hij alles wat hij ziet, naar het leven tussen de druiven. Dankzij een bijzondere gave, sluit hij vriendschap met een truffelvarken en redt dat van de slager.
Dit vormt het startschot voor een roadtrip waarin Janty en zijn varken, op de vlucht in een oude eend door Frankrijk en Italië, verzeild raken in bizarre situaties. Geholpen door Figaro-journaliste Leonie Fougard komt het tot een krachtmeting met de gevaarlijkste man van Italië.
De tekst op de achterflap geeft mij niet gelijk het gevoel van die MOET ik lezen. Het lijkt wat een eenvoudig verhaal met weinig diepgang.
Het verhaal:
Janty lijkt een wat simpele figuur. Hij is een man van zeer weinig woorden en een ja en nee alleen als antwoord op een vraag is bij hem eerder gewoon dan een uitzondering. Hij kan met veel moeite alleen spellend lezen. De Fransman heeft echter de gave om plant en dier goed aan te voelen. Druivenstruiken worden door die gave vakkundig door hem gesnoeid en zelfs afgeschreven struiken bloeien na zijn behandeling weer helemaal op.
Door deze gave krijgt hij ook een speciale band met truffelvarken Bellefleur. Als door veranderende omstandigheden Bellefleur geslacht dreigt te worden kan Janty dat niet aanzien. Hij vlucht met het varken en komt nu en dan in grote problemen, waardoor hij weer verder moet vluchten in een oude lelijke eend met varken Bellefleur op de achterbank.
Mijn mening:
Ik had echt te doen met het personage Janty. Ilja heeft zijn personage zeer goed beschreven.
Ilja heeft een prachtige manier van schrijven. Heel erg beeldend. Het straalt ook de liefde voor het bourgondische leven in Frankrijk en Italië uit. Het boek bevat veel wijsheden die zo geschreven zijn dat het niet over de top is.
Je zou willen dat je een adelaar was en met wijd gespreide vleugels kon zweven boven de aarde. Helemaal stil, slechts het gesuis van de wind langs je slagpennen. Dan zou je van bovenaf kunnen zien hoe vergezichten zich aaneenregen tot in de nevelige verten.
Hij beschrijft de gebeurtenissen verrassend goed. Het voelt alsof je erbij bent. Je ziet het beeld van het varkentje in de lelijke eend voor je.
Het verhaal is doorspekt met humor. Gortdroge humor…
Het boek leest heerlijk weg, maar helaas is het complete verhaal vrij eenvoudig. Het slot heeft voor mij ook nog wat een te open einde.
Ik heb heel erg genoten van het boek en geef het boek 3 ½ ster.
