Vanaf 1935 werd het leven van de Joden in Duitsland steeds slechter. De rassenwetten van Neurenberg waren nog maar het begin van een serie maatregelen die hen het leven onmogelijk zou maken.
In München leefde op dat tijdstip de Joodse familie Friedman, een kruideniersfamilie bestaande uit vader Kurt, moeder Ruth, dochters Laura en Inge en de tweelingzonen Peter en Hans. Op een nacht worden zij opgeschrikt door jeugdbendes die tegen de Joden worden opgehitst door de SS. Het is dan dat hun nachtmerrie echt begint. Vader Kurt wordt gearresteerd en de winkel wordt in brand gestoken. Ruth en haar kinderen worden in eerste instantie opgevangen door de buren maar moeten al snel verder. Maar waarnaartoe? Ze vluchten naar de moeder van Ruth. Daar wordt al snel duidelijk dat de situatie van de Joden ook in de kleinere Duitse steden steeds slechter wordt. Gelukkig is Kurt intussen vrijgelaten, hij gaat op zoek naar zijn familie.
Zal hij ze vinden wanneer Ruth verder vlucht naar zus Edith in Oostenrijk waar ze met de kinderen veilig zou zijn?
En wat gebeurt er na de aansluiting van Oostenrijk bij Duitsland? De Oostenrijkse nazi’s lijken nog wreder te zijn dan die uit Duitsland. Hoe lang moet de familie vluchten en vooral waarnaartoe om veilig te zijn? Zal Kurt zich bij hen kunnen voegen om hen te verdedigen?
Mijn mening: Diney Costeloe weet weer een ontroerend verhaal neer te zetten! Ditmaal speelt het verhaal zich grotendeels af in het Duitsland van vlak voor de Tweede Wereldoorlog. In een tijd waarin de nazi’s het leven van de Joden steeds onmogelijker maken en waarin de Joden geen vrienden meer lijken te hebben bij hun buurtgenoten die ze lang als vrienden beschouwd hebben. Onvoorstelbaar dat dat een volk zomaar werd uitgevaagd en dat er geen tegenstand tegen deze praktijken was. De auteur weet de wanhoop van Kurt en Ruth goed weer te geven, keer op keer krijgen ze met tegenslagen te maken, maar ze blijven vechten. Vechten voor hun kinderen, zodat die een toekomst hebben.
Een prachtig verhaal over een geschiedenis die zeker niet mooi was. Vier sterren.
