Everless 2 - Evermore De tovenares en de alchemist

Mijn meest gelezen genre is contemporary: dat is geen geheim. Als ik 60 boeken lees in een jaar, dan zijn 40 boeken fluffy romans. Maar, ik nam me aan het begin van het jaar voor om wat meer fantasy en science-fiction te lezen, en tot nu toe doe ik het best wel goed. Ik las onder andere Evermore, het vervolg van Everless. Lees zeker verder als je wil weten wat ik er van vond.

Als je het boek Everless nog niet las, raad ik je aan om deze recensie niet te lezen aangezien er spoilers in staan voor het eerste boek in de serie. Natuurlijk geen spoilers voor Evermore.

Een wereld waar bloed tijd is, en tijd geld. Klinkt te zot voor worden, toch? In de Everless-duologie is dat de realiteit, hoe raar het voor ons ook kan klinken. Jules moest na haar ontdekkingen op het Everless landgoed op de vlucht slaan en in het boek Evermore volgen we haar, terwijl ze meer details over haar verleden te achterhalen.

Vorig jaar las ik Everless voor het eerst; toen wist ik al dat deze serie echt een pareltje zou zijn. Toch bleef Evermore lang stof vangen op mijn boekenkast. Ik bleef maar redenen zoeken om het boek niet te lezen: ik wist de details van het vorig boek niet meer, ik had zin in een wat gemakkelijker boek.. Lang verhaal kort, ik herlas Everless een paar dagen geleden en toen vloog ik door Evermore.

Evermore was voor mij een beetje moeilijk om in te beginnen, simpelweg omdat ik het verhaal in de eerste 50 pagina’s saai vond. Dit veranderde echter snel wanneer ik verder in het boek geraakte.

Ik vond bijna alle personages in dit boek geweldig; Sara Holland’s schrijfstijl maakt de personages erg realistisch en diepgaand, wat voor mij echt een pluspunt is in een boek. Liam, Jules, Elias, Ina, .. Ik vind iedereen in dit boek gewoon supertof!

Korte recap, alweer, Everless was een topboek en Evermore was een absoluut topboek. Deze boeken zijn aanraders voor alle lezers die even willen ontsnappen aan de realiteit en in een andere wereld duiken, gewoon omdat het kan. (;

Al mijn reviews zijn te vinden op boekenwormpjeee.wordpress.com

Nu Jules weet wie ze echt is, is ze gevlucht en hoopt zo tijd te winnen waarin ze meer kan ontdekken over haar verleden. Ze moet een manier vinden om een einde te maken aan de Tovenares. Dit gaat alleen niet zo gemakkelijk want Jules wordt beschuldigd van moord op de koningin en Roan. Gelukkig krijgt ze wel hulp van Liam. Kan Jules een einde maken aan het verhaal van de Tovenares en de Alchemist?

Net zoals bij het vorig deel, blijft Jules ook hier een typisch personage. Liam heeft een perfecte vluchtplaats voor haar uitgedacht, maar in plaats van zich aan een goed plan te houden, doet Jules toch wat ze zelf wilt. Haar koppigheid en haar ondoordachte acties blijven in het verhaal voorkomen, wat soms echt storend wordt.

Een groter deel in dit boek is besteed aan Jules en Caro’s verleden. Er wordt hier verwezen naar hoe machtig ze beide waren, want bijvoorbeeld in het eerste boek werd al verwezen naar het feit dat de Alchemist de bloedijzers heeft gemaakt. In dit deel is er dan ook de verwachting dat magie een grotere rol speelt. Het was dan ook teleurstellend dat dit niet zo was. Jules komt erachter dat haar magie met de tijd te maken heeft. Maar er wordt te weinig aandacht aan besteed. Toen ze besefte dat ze de Alchemist was, kon ze haar magie meteen gebruiken, geen oefening nodig. Maar wat ze precies kan is dan niet duidelijk, ze gebruikt haar magie een aantal keer tijdens het verhaal en ze kan opeens iets wat ze daarvoor nooit had gedaan.
Ook wordt er verteld dat Caro magie bezig, maar dit is helemaal niet duidelijk. Het is niet dat ze geen magie gebruikt, maar wat voor magie het is blijft een raadsel.

Aangezien het deel van bloedijzers het verhaal zo origineel maakt, zou het leuk zijn geweest als hier meer informatie over kwam, zoals hoe dit ooit precies is ontstaan. Dit wordt ook niet uitgelegd, wat een gemiste kans is aangezien juist heel het boek hier over gaat.

In het eerste deel waren de personages echt niet uitgebreid uitgewerkt. Dit is geen verschil in dit deel. Er komen een aantal nieuwe personages bij waar je zo goed als geen informatie van hebt, maar die wel een belangrijke rol spelen in Jules haar verhaal.
ook zijn er personages die in het eerste boek een belangrijke rol hebben gespeeld, maar die nu opeens niet meer belangrijk zijn en zo goed als niet voorkomen.

Het einde kan ik natuurlijk niet veel over zeggen, behalve dat het teleurstellend was. Het moment waar twee boeken naar opbouwen en krijgt je iets teleurstellends.

Evermore is wederom geen heel origineel verhaal. Het enige dat het boek origineel maakt blijven de bloedijzers. De personages zijn slecht uitgewerkt, net zoals de magie in het verhaal.

Wat ik goed vind aan dit artikel: goede kwaliteit, duurzaam
Minder goed: prijzig