Wanneer ik mensen een boek wil aanraden dat de essentie van autisme goed weergeeft, noem ik steevast "Waarneming en zintuiglijke ervaringen bij mensen met Autisme en Aspergersyndroom" van Olga Bogdashina.
Mensen zitten echter niet altijd te wachtten op deze wat academische verhandeling over autisme... en hoewel ik nog wel een aantal interessante boeken m.b.t. dit onderwerp zou kunnen noemen was er in mijn opinie geen enkel ander boek dat aan de leek de ervaring van het leven met autisme in één klap duidelijk kon maken (spoiler: nu is dat er wel) ;)
"Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit" kwam ik tegen toen ik op zoek was naar een goed boek over autisme voor een tienermeisje dat net haar diagnose heeft gekregen.
Het boek mocht van mij niet betuttelend zijn en ook niet te kinderlijk maar wel aansluiten bij de belevingswereld van een jong iemand en natuurlijk een realistisch beeld geven van autisme.
Het boek van Bianca Toeps viel me meteen op vanwege de mooie foto op de kaft en ook de titel sprak me aan.
Ik had meteen zoiets van; 'dat is het boek waar ik naar op zoek ben'.
Aangezien je een boek echter niet op zijn/haar kaft mag beoordelen heb ik toch maar eerst het inkijkvoorbeeld bekeken, een deel van de recensies gelezen en vervolgens alle interviews die op de webpagina die voor dit boek gemaakt is staan gelezen, lol.
Wat ik las sprak me wel aan, dus vervolgens heb ik het boek besteld.
Toen het boek aankwam heb ik het eerst zelf snel gelezen om te kijken of het aan mijn verwachting voldeed en dat deed het Inderdaad!
Naar mijn mening geeft Bianca Toeps in haar boek een zeer accuraat beeld van het innerlijk leven van een autist en hoe dat soms kan botsen met de verwachtingen van de samenleving die zich heeft geëvolueerd naar de behoeften van neurotypische personen.
Het boek is goed geschreven, met enige humor, overzichtelijk en toegankelijk.
Het is een persoonlijk verhaal, dus de schrijfster heeft veel van haar eigen ervaringen ter illustratie gebruikt.
Ook brengt ze vaak haar eigen mening ten tonele (waar ik het overigens zeker niet altijd mee oneens ben), het is geen objectief boek, toch doet dit niet af aan haar beschrijving van autisme, het voegt juist een dimensie toe; een inkijk in hoe autisme zich in het dagelijks leven van een persoon kan uiten.
Enkele kanttekeningen heb ik nog wel (al zijn die wellicht persoonlijk).
Om te beginnen iets dat in een andere beoordeling ook al genoemd werd; soms kan de schrijfster wat kort door de bocht zijn, niet zozeer in het beeld van autisme dat ze schetst maar wel bijvoorbeeld t.o.v. mensen die een mening hebben waar zij zich niet in kan vinden en ook in wat ze schrijft over Hans Asperger... in het boek "Neurotribes" van Steve Silberman (ook een aanrader!) wordt een wat genuanceerder beeld van hem geschetst (al kan ik hier zelf niet veel over zeggen aangezien ik de man niet gekend heb en er niet bij was).
Verder de aanname dat autisten bepaalde dingen niet meer willen horen, dit is haar persoonlijke mening maar ze brengt het alsof het de mening van alle autisten is... al is iedereen het er denk ik wel over eens dat de opmerking die ook de titel van haar boek is er eentje is die idd niemand meer wil horen (ik ben vol aannames vandaag ;)).
Verder vind ik het jammer dat ze schrijft met de DSM als uitgangspunt (al uit ze hier wel enige kritiek op maar die is vooral inhoudelijk), want wat moeten wij met een Amerikaans classificatiesysteem dat enkel uitgaat van de observaties van psychiaters en voorbij gaat aan de innerlijke beleving van mensen?
Toch krijgt het boek van mij 5 sterren, ik zou het aan iedereen aanraden! (niet de DSM hahaha)
"Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit" is een goed boek waarin de schrijfster op luchtige wijze bijzonder goed weet weer te geven hoe het is om autisme te hebben.
