Stent geeft met een Amerikaanse bril op een goed beeld van Rusland onder Poetin. De conclusie lijkt daarom ietsjes gekleurd. Zo hoeft Poetin niet slim gebruik te maken van mogelijkheden. Hij kan rustig achterover leunen en wachten op de wat arrogante paternalistische fouten uit het westen met hun visie over mensenrechten, democratie en marktwerking, waarbij ze geen rekening te houden met lange termijneffecten en cultuurverschillen. Stent ziet wel de splinters bij Poetin maar niet de balk van het Westen. Neemt niet weg dat die splinters en de balk tot op vezelniveau worden opgesomd met veel feiten als achtergrond inclusief de argumenten die vooral het Westen hanteert. En hoewel Stent toegeeft dat; ‘dat het Westen moet erkennen wat Rusland is – en niet wat het Westen zou willen dat het was’, lijkt die uitspraak wel tegen wil en dank. Wat meer respect en kennis van de cultuur werkt misschien nog beter. Boek blijft lezen waard door gedegen feiten materiaal op relatief toegankelijke manier opgeschreven.
Zie ook: . https://www.h-hofman.nl/poetins-rusland