Het eerste dat opvalt aan dit boek is de waanzinnige cover. Het kleurgebruik is prachtig, de glinsterende zilveren details die zijn gebruikt om de geuren van de flesjes te accentueren, de vele andere details, het blijft mijn aandacht maar trekken.
Zodra je het boek openslaat kijk je weer naar een prachtige illustratie, ditmaal in het zwart/wit/grijs. Beide illustraties geven de magische apotheek weer en dit legt de basis waarop je de rest van het verhaal in je hoofd op bouwt. Het helpt een beeld te scheppen en door de beeldende beschrijvingen van Villa Evie, de kas en de magische apotheek zie je het helemaal voor je. Als extraatje zit achterin het boek nog een kaart waarop allerlei geuren uit de apotheek staan
afgebeeld, een leuke toevoeging.
Ik heb dit boek zonder Helena gelezen voor haar was het nog iets te moeilijk. Ze is ook nog geen zes dus dat is niet zo gek. Verrassend genoeg vond ik het boek als volwassene ook leuk om te lezen. Het gaf me een nostalgisch gevoel, alsof ik weer dat jonge meisje was dat een spannend boek had gevonden waarin je graag verder blijft lezen. Voor een volwassene is het natuurlijk iets meer voorspelbaar maar toch wist ik ook niet meteen alle antwoorden. In het boek zelf staan weinig tekeningen en degene die erin staan zijn voornamelijk tekeningen van flesjes waar een damp vanuit opstijgt. Er staan enkele tekeningen in die bij de verhaallijn horen. Zelf vond ik dit niet storend omdat Ruhe zo beeldend schrijft dat ik het verhaal als een film in mijn hoofd voorbij zag gaan.
Briefjes en notities die voor komen in het boek staan ook als zodanig in het boek afgebeeld. Erg leuk! Het enige puntje daar is dat het lettertype dat er uitziet als een handschrift misschien lastig te lezen kan zijn voor kinderen. Verder is het een vrij dik boek. Door de dikte en het ontbreken van veel illustraties zou het kunnen zijn dat een kind dit boek liever niet kiest om te lezen. Ruhe heeft met Lucie, Benno en Mats een fijn drietal neergezet. Ze zijn innemend, stoer en ik denk ook wel herkenbaar voor kinderen die het boek lezen. Ook vind ik hen behoorlijk vindingrijk. Tijdens het lezen heb ik verschillende keren gedacht dat ik op zo’n moment de handdoek in de ring had gegooid…
Het boek heeft aardig wat mysterie in zich en natuurlijk kan het allemaal niet echt wat er met die drankjes gebeurt. Toch is het voor een kind magisch om in een wereld als deze te duiken. Gewone kinderen die dit soort spannende en bijzondere dingen meemaken. De vraag over de vader van Mats werd helaas niet beantwoord. Ik hoop dat Ruhe hier wel mee verder gaat in het volgende deel. Volgende deel? Jazeker, er komt een deel twee van De magische apotheek! Ik ben alvast erg benieuwd.
Ik zou het boek onrecht aandoen als ik het niet het maximaal aantal sterren zou geven. Het is een boek vol avontuur, beeldend geschreven, met fijne en
herkenbare personages en ik denk echt dat veel kinderen met plezier dit boek zullen lezen. Van mij dus 5 magische sterren!
