Geschreven bij Last Breath
Het vierde deel met Erika Foster en ik moet zeggen dat ze hier voor het eerst een beetje een gevoeliger kant laat zien. Ze voelt zich zoals gewoonlijk erg betrokken bij de zaak en vindt dat ze het moet oplossen. Haar persoonlijke en professionele leven evolueren beide in een goede richting.
Ze blijft natuurlijk wel Erika, heeft een grote mond, heeft lak aan oversten en politiek, zegt de dingen zoals ze zijn of denkt dat ze zijn, reageert al eens impulsief en luistert niet zo heel goed wanneer ze opdrachten krijgt.
Wanneer er een lijk in een vuilnisbak gevonden wordt, trekt ze het onderzoek letterlijk naar zich toe. Maakt niet uit hoe dikwijls haar gezegd wordt dat ze zich niet moet bemoeien. Het lichaam is van een jonge vrouw en ze is gemarteld. Ze is trouwens niet de eerste vrouw die in een vuilnisbak gevonden wordt, maar de vorige had niemand die haar als vermist had opgegeven, dus er werd geen ruchtbaarheid aan gegeven. Nu zorgt Erika wel voor die ruchtbaarheid.
Ik heb het idee dat je voor of tegen Erika Foster bent, en deze reeks goed of slecht vindt, er is precies geen tussenweg. Ik vind het een goede serie.
