Geschreven bij Odes
Natuurlijk ken je het woord binnenpret(je), maar dat is te zwak, dit was genieten van die reeks Odes, genieten binnen in jezelf. In je eentje. Niet dat ik bij elke Ode mee met David een gat in de lucht sprong ( beetje lastig op m’n 88), maar wel een continu monkelen. Een woord trouwens dat ik als eerste oppik om er, op aangeven in het Nawoord, zelf een Ode aan te wijden. Want reken maar, ik begin er morgen aan, een mini reeks met mijn Odes aan die talloze kleine momentjes, mensjes, opkikkertjes die samen mijn vie vécue garnierden. Er is zoveel om te bejubelen. Zoveel om dankbaar te zijn. Nu enkel nog de juiste woorden, beelden sprokkelen. Met deze Odes als voorzetje.