Geschreven bij Angst
Deze week in een ruk Angst (Fear) uitgelezen van Bob Woodward. Ongekend.
Het boek is een lezing van de gebeurtenissen van de periode 2010 tot maart 2018, opgemaakt uit interviews en documenten van en met betrokkenen, die vrijwel allemaal het veld hebben moeten ruimen of de eer aan zichzelf hebben gehouden.
Trump, een vastgoedontwikkelaar die zichzelf graag neerzet als larger-than-life, is zijn hele leven al eigenlijk maar met twee dingen bezig: the art of the deal en het merk Trump. Ik heb vanaf het eerste tot vrijwel het laatste seizoen genoten van dit karakter in de TV Show The Apprentice. Daarin draaide het vooral om het bij elkaar plaatsen van uiteenlopende (en vooral botsende) karakters die samen vechten om een baan binnen het bedrijf van Trump. Producer Mark Burnett had een hit show te pakken die draaide om de drie magische woorden “You’re fired!” aan het eind van elke uitzending, behalve uiteraard voor de winnaar na de finale. Een personage als Omarosa, die tot 3 keer toe werd ontslagen en weer teruggebracht in de serie omdat ze zo goed was om het bloed onder je nagels vandaan te halen en dus een regelrecht kijkcijferkanon vormde.
In die zin kan ik dus zeggen dat ik Donald Trump al wat langer “ken” dan de meeste Nederlanders. Zijn kandidatuur en winst van het presidentschap kwam op mij al snel over als een grote verbazing. Als je dacht dat je met acteur Reagan alles al had meegemaakt, kon het kennelijk nóg gekker met die Amerikanen.
Zijn kernwaarden en manier van omgaan met mensen zet Trump onverminderd voort in het Witte Huis. Hoewel een groot deel van het boek verhaalt over de actieve tegenwerking van medewerkers in het Witte Huis en de pogingen van sommigen om Trump zich te laten houden aan de campagnebeloftes, lees ik tussen de regels door vooral andere dingen die de wereld angst zouden moeten aanjagen. De titel van het boek is dus geheel terecht zo gekozen.
Zo is er de volhardendheid, niet gehinderd door enige kennis, van Trump om te geloven dat handelstekorten slecht zouden zijn voor Amerika, terwijl dat alleen een reflectie is van de manier waarop de economie in de VS is veranderd: van ouderwetse productieschuur (een rol die China nu heeft overgenomen) tot een moderne economie die drijft op diensten en hi-tech.
99,9% van de economen is het daarmee eens, maar Trump en schoonzoon Kushner zochten net zolang totdat ze een dissident hadden gevonden (Peter Navarro), die vervolgens een belangrijke positie kreeg toebedeeld en gevraagd en ongevraagd bij Trump in the oval office naar binnen wandelde. Ruim een jaar lang wisten medewerkers het uitbreken van een handelsoorlog met de rest van de wereld voor zich uit te schuiven, maar inmiddels zitten we er middenin en het einde is nog lang niet in zicht.
Ook houdt Trump ervan om The Bully te spelen, waarbij het wat hem betreft al snel tot een niveau daalt van “de mijne is groter dan die van jou”. Alleen hebben we het dan wel over het verschil tussen de rode knoppen van de USA en Noord-Korea... Godzijdank wisten medewerkers Twitler ervan te weerhouden om per tweet aan te kondigen dat alle militairen en hun familie per direct Seoul zouden moeten verlaten, een bericht dat door Kim Jong Un ongetwijfeld zou zijn uitgelegd dat de Amerikanen op het punt stonden om WO III te starten!
Het boek eindigt vrij abrupt in maart 2018, nu nog maar slechts een paar maanden geleden. Gegeven het feit dat veel van de betrokkenen niet langer actief in functie zijn, biedt geen hoopvol perspectief voor de toekomst.
