In deze gebundelde commentaren van de auteur op rechterlijke beslissingen draait het om de manier waarop strafrechters omgaan met het bewijs. Consistentie van de bewijsmotivering blijkt vaak ver te zoeken. Dat komt het vertrouwen in de kundigheid van de rechter niet ten goede. De commentaren schetsen een verontrustend beeld van onmacht, onkunde en intellectuele stagnatie bij diegenen die over de afloop van strafzaken beslissen. De stukken geven ook stof tot nadenken over de uiteenlopende soorten gegevens – wetenschappelijke en traditionele gegevens – in het strafdossier en hoe betrokkenen bij het strafproces daarmee om zouden kunnen gaan. Deze bundel is een pleidooi om anders, namelijk meer rationeel, te denken en te redeneren langs de wegen van een consistente, logische methodiek.