“Vertel dit verhaal!”
het gruwelijk verbazende en waar gebeurde verhaal van ’t Hooge Nest.
Roxane van Iperen en haar echtgenoot zijn in 2012 op zoek naar aan andere woning. Toen zij in Naarden ’t Hooge Nest zagen staan, wisten ze het direct. Dit zoeken we! Wat een prachtige plek!
Voordat ze in de villa kunnen gaan wonen moet het grondig worden gerenoveerd. Die renovatie levert verbazingwekkende gegevens op, iedere plank die wordt losgewrikt, elk luik in de vloer dat wordt geopend, elke dubbele wand die wordt ontmanteld … legt het gruwelijke, maar dappere verhaal van het huis bloot.
Van Iperen doet 6 jaar lang een minutieus onderzoek naar de gegevens van dit huis, naar de bewoners tijdens de 2e Wereldoorlog. Zij informeert bij de vorige eigenaresse, in de buurt, bij winkeliers in Naarden zelf, bij kadasters, archieven, “…op 4 en 5 mei zette ik een tafel buiten met de historie van deze villa en of mensen er meer over wisten..” Zo reconstrueert zij een bizarre puzzel. En …..langzaamaan wordt het beeld scherp.
In deze villa zochten Lien en Janny Brilleslijper met hun gezinnen , hun ouders en broer veiligheid in de voor Joden bedreigende, gevaarlijke tijd van de 2e Wereldoorlog. Vanuit deze plek organiseerden zij het illegale verzetswerk, boden anderen een ‘veilige haven’ aan middenin het bos. Ook al zit de omgeving, het Gooi, vol met foute Nederlanders, het wemelt er van de fascisten. Deze verlaten plek in het bos heeft iets weg van het Trojaanse paard!
Het boek beschrijft in vlot leesbare taal elke keer een ‘aspect’ van de illegaliteit, dus ook van het leven van de beide hoofdpersonen. Het geheel is ingedeeld in korte hoofdstukken.
Van Iperen kan schilderen met taal:
Blz.176 “… Het water van het IJsselmeer begint te ontdooien en het monotone donkergrijs maakt plaats voor staalblauw. De takken die rond het huis als klauwen naar de hemel graaiden, ontspannen zich en strekken zich naar elkaar uit met ontspruitende knoppen. Het riet van het dak begint op te lichten … verandert langzaam van mosgroen naar okergeel … de luiken lijken met een nieuwe glanslaag te zijn geschilderd…..”
Zij kan binnen de tekst laten voelen dat de spanning oploopt dmv kortere zinnen, beeldspraak.
“…. De spanning sluipt dichterbij over het spoor …… dwarsligger na dwarsligger….”
De bewoners van ’t Hooge Nest worden verraden. Ze komen ten slotte allemaal terecht in Westerbork. En met het laatste transport in Auschwitz.
“ ..Auschwitz overleef je niet alleen. Je moet elkaar in de gaten houden, zeiden de beide zussen. Je moet elkaar moed inspreken. We komen hier samen uit. Een besluit” ze knikken allebei! Blz 290.
Bij het lezen van de beschrijvingen van wat mensen, mannen, vrouwen en zelfs kinderen moeten doormaken … realiseer je je amper dat deze mensen het echt hebben moeten doorstaan. Door dit boek dringt het nog eens bitter-scherp door, dat dit verteld is door degene die het zélf hebben meegemaakt. Zelfs het terugkijken, het herbeleven en het vertellen vergt al heldenmoed!
Weer een boek over de oorlog? Ja, vertel dit verhaal! is de dringende boodschap van de nabestaanden van ‘t Hooge Nest, het is anders dan veel verhalen die de wereld kent. Geen Joods verzet? Er waren wel degelijk Joodse verzetshelden. En vrouwelijke bovendien.
Het verhaal moet N U worden verteld. Ook nu wordt er gesproken over vreemde elementen, zoals asielzoekers, moslims en zeker ook weer Joden, aldus Roxane van Iperen in een interview met Het Parool: 15-11-2018
Een boek dat iedereen zou moeten lezen en eigenlijk op een scholierenlijst moet verschijnen!
