Geschreven bij 12 Rules For Life
Jordan Peterson vergaarde in 2016 enige bekendheid dankzij zijn kritiek op een nieuwe Canadese wet, wet C-16. Deze stelde het strafbaar individuen niet aan te spreken met het door hen verlangde voornaamwoord (bijvoorbeeld hij of zij, maar ook neologismen als 'hen' voor individuen die zichzelf als genderneutraal identificeren). Als de staat middels wetten een bepaald soort taalgebruik oplegt aan haar bevolking, dan is daarmee de deur opengezet naar het totalitarisme, aldus Peterson.
In 12 Rules For Life laat de klinisch psycholoog zich van een andere kant zien. Hoewel hij blijft strooien met verwijzingen naar totalitaire staten en de ideeën die daaraan ten grondslag liggen (gedwongen andermans waarheden moeten verkondigen is daar overigens één van), is dit boek in eerste instantie een zelfhulpboek voor individuen. Het leven is inherent tragisch, betoogt Peterson, en het is dus zaak daarmee om te leren gaan. Zijn kernboodschap: neem verantwoordelijkheid voor je bestaan. Doe wat je kan om je eigen leven - en in het verlengde daarvan, de wereld - stapje voor stapje te verbeteren. Petersons twaalf regels zijn tegelijkertijd een uitwerking van dat centrale idee, praktisch advies voor de lezer, en een kapstok om een bredere filosofie van het menselijk bestaan aan op te hangen.
Elk zelfhulpboek dient maar op één vraag te worden beoordeeld, en die is: helpt het? Het antwoord daarop is een volmondig ja. Met Petersons hulp ban je ressentiment - het idee dat het alles wat mis is in je leven, de schuld is van anderen - en slachtofferschap uit je leven. Je staat sterker in je schoenen en zal merken dat je met een paar kleine veranderingen je levensgeluk al drastisch kunt verbeteren. Dit boek is dus echt een absolute aanrader.
