Bij het zien van de ongure types op het schip op de cover van Blauw Hout van Roland Verbiest krijg je het gevoel dat je niet zomaar een reisverhaal over een vrachtschip gaat lezen, maar dat er heel veel ellende achter zit. De titel maakt nieuwsgierig. Je wilt weten wat ermee bedoeld wordt. Is het de naam van een houtbedrijf? Gaat het over blauw geschilderd hout? Of bestaat er echt hout dat van nature blauw is? De titel zal pas ongeveer halverwege duidelijk worden en aan het eind krijg je het antwoord. Daardoor is de titel heel erg goed gekozen.
Het boek begint met de geschiedenis van De Democratische Republiek Congo in een notendop zodat je een beter beeld krijgt van Congo. Daarna begint het echte verhaal dat in vier delen is ingedeeld. Het verhaal vertelt eerst hoe de gebroeders Verbiest erop kwamen om naar Congo te gaan, waarom ze daarheen zijn gegaan en wat ze daar willen gaan doen. Dan volgt een fascinerend, indrukwekkend verhaal wat alle verbeelding te buiten gaat. Op een indrukwekkende manier kom je erachter hoe het in het begin ging, hoe ze werden tegengewerkt, hoe de Congolezen zijn, hoe het er in Congo aan toe gaat, hoe het verkeer in Congo is, hoe je om moet gaan met Congolezen, hoe moeilijk het is om te slagen in Congo, waar ze in geloven en hoe corrupt het land is. Je krijgt bewondering voor de gebroeders Verbiest dat ze ondanks alles wat ze meemaken de moed niet opgeven, maar gewoon doorgaan met hun bedrijf in Congo en er het beste van proberen te maken. Aan het eind vertelt Roland hoe het nu met ze gaat, hoe het met hun bedrijf gaat en of ze nog steeds in Congo zitten.
Blauw Hout van Roland Verbiest is zo geschreven, dat het lijkt alsof Roland met een bakkie koffie bij jou aan tafel zijn verhaal zijn verhaal vertelt, waardoor het boek vlot wegleest. Je voelt zijn woede, zijn onmacht, zijn geluksmomenten die hij heeft, zijn pijn, zijn verdriet om bepaalde personen, maar ook zijn gevoel van doorzetten, niet willen opgeven, zijn liefde voor Congo en zijn bewoners. Het is een bijzonder verhaal waarbij je een hekel krijgt aan veel Congolezen omdat ze zich vaak anders voordoen dan ze zijn, maar andere Congolezen wel weer mag ondanks dat ze ook niet helemaal te vertrouwen zijn. Bedrogen worden, wantrouwen en doorzetten lopen als een rode draad door het boek. Het verhaal laat zien wat het met een mens kan doen als hij onder spanning staat, wat het met iemand kan doen als hij te weinig slaap krijgt, hoe het is om steeds in angst te leven, hoe het is om geen geld te hebben. Het verhaal laat zien dat je wel heel sterk in je schoenen moet staan om te kunnen overleven in Congo, dat het duidelijk niet iets is voor mensen die niet avontuurlijk zijn ingesteld. Je krijgt ondertussen ook tips wat je wel en niet moet doen als je een bedrijf start in Congo en waar je op moet letten.
Daarnaast krijg je een bijzonder beeld van hoe het gaat tijdens Nuit Blanche, wat dat inhoudt. De foto's maken het boek compleet.
Kortom; Blauw Hout van Roland Verbiest is een heel erg fascinerend, indrukwekkend, bijzonder verhaal over twee broers die een bedrijf beginnen in Congo, hoe het eraan toe gaat en of ze het uiteindelijk redden.