Van maart tot september 1922 maakte Louis Couperus een rondreis door Japan. Over zijn belevenissen publiceerde hij reisbrieven in de Haagsche Post. De literaire verwerking van de reis volgde in de winter van 1922/23, toen hij onder de titel Het snoer der ontferming een reeks schetsen en verhalen schreef. Ze vormen een eenheid door drie samenhangende motieven: schoonheid, noodlot (Karma) en ontferming. Bovendien hebben ze alle de boeddhistische levensvisie van aanvaarding en berusting als achtergrond. De inspiratie voor Het snoer vond Couperus in Japanse mythen, legenden en prenten van beroemde schilders als Utamaro, Hiroshige, Harunobu en Hokusai. Daarnaast gebruikte hij reisgidsen, kunstboeken, historische werken en boeken van Japankenners als Basil Chamberlain en Lafcadio Hearn. In deze geïllustreerde uitgave zijn voor het eerst Couperus’ teksten opgenomen samen met de door hem gebruikte bronnen. Zij geven een uniek en fascinerend beeld van Couperus’ werkwijze en laten zien hoe de schrijver met behulp van zeer uiteenlopend materiaal een schitterend literair werk wist te scheppen.