Na haar eerste roman Het lied van Achilles komt de Amerikaanse auteur Madeline Miller nu met wederom een bijzonder verhaal dat veel indruk maakt.
Voor haar nieuwe roman Circe haalde ze veel inspiratie uit de Odyssee van Homerus. Dit zijn eeuwenoude teksten die Homerus waarschijnlijk al rond 800 voor Christus schreef. In deze teksten draait het voornamelijk om de Griekse koning Odysseus. Madeline Miller heeft dit oorspronkelijke verhaal op pakkende wijze weten te verwerken in een fascinerende roman. Circe is een adembenemend mooi verhaal geworden vol mysterie, magie, goden en monsters. Als lezer volg je het oneindige leven van Circe, zij is een van de vele dochters van de god Helios. Hij is de god van de zon. Circe valt een beetje uit de toon in de wereld van de goden, ze wordt gepest en vernederd en uiteindelijk door Zeus verbannen naar het eiland Aiaia.
Op het eiland ontdekt ze wie ze werkelijk is, ze ontwikkelt een voorliefde voor de natuur en dan met name voor bloemen en kruiden. Ze leert haar eigen brouwsels te maken en merkt dat ze met haar sterke wilskracht en wat magie een hoop kan bereiken. Na een zeer lange periode vol eenzame momenten, confrontaties, minnaars, wreedheid en belangrijke levenslessen komt ze oog in oog te staan met Odysseus en een nieuw hoofdstuk in haar leven begint.
Circe is een uitzonderlijk mooie roman, zonder twijfel een aanrader voor iedereen die belangstelling heeft voor de Griekse mythologie. Maar ook al zou je daar helemaal niets mee hebben dan nog zou je dit boek zeker een paar uur van je tijd moeten gunnen.
Madeline Miller heeft met Circe een fijn boek geschreven dat veel lezers aan zal spreken. Ze schrijft heel gedetailleerd, beeldend en zo nu en dan zelfs poëtisch. Ze gebruikt geen onnodige moeilijke woorden, maar schrijft juist duidelijk, helder en met kort maar krachtige zinnen. Het enige nadeel dat ik kan bedenken is de grote hoeveelheid aan namen die voorbijkomt in het boek. Gelukkig staat er achterin het boek een namenlijst met uitleg over de diverse personages, zodat je altijd even terug kunt lezen over wie het nu werkelijk gaat. Circe is een verhaal met ijzersterke personages, vooral Circe zelf, Odysseus en zijn zoon komen als het ware tot leven.
Het boek intrigeert, is vermakelijk, zelfs leerzaam en laat je niet snel meer los. Inhoudelijk omvat het boek te veel om in een recensie te vermelden en het zou ook zonde zijn om alles direct te verklappen. Het hierboven beschreven gedeelte is dan ook nog maar een stukje van het eigenlijke verhaal. Het is in ieder geval een prachtig verwoord geheel geworden dat bijna werkelijk aanvoelt, klassiek maar tegelijkertijd ook heel modern. Een verhaal met een ietwat feministische insteek: over voor jezelf opkomen, jezelf ontdekken, je eigen weg vinden, wilskracht, familieperikelen, wraak en de liefde. Maar ook een indrukwekkende vertelling over een al eeuwenoude mythologie die je meeneemt naar een oud fabelachtig Griekenland, een tijd waarin arrogante oppermachtige goden de dienst uitmaakten, mensen heel nietig waren en hekserij en magie tot bloei kwamen.
