Geschreven bij De onsterfelijken
Het thema van het boek lijkt eenvoudig. In de proloog krijgen vier kinderen bij een waarzegster hun sterfdatum te horen. De rest van de roman wordt verdeeld in vier hoofdstukken waarin elke keer één kind centraal staat. Het boek is als een film, er gebeurt zo ontzettend veel in relatief korte tijd dat je als lezer amper kunt bijhouden wat er allemaal gebeurt. ‘Lees dan langzamer’, zou het advies kunnen zijn, dat lukte mij niet, het is een pageturner. Iedereen kent in zijn leven belangrijke gebeurtenissen die het leven markeren, het moment voor deze kinderen was hun bezoek aan de waarzegster. Er werd nadien niet zoveel over gesproken, maar dat ze allemaal flink aangeslagen zijn is duidelijk.
De vier groeien op in een Joods gezin waarin vader Saul Gold een redelijk succesvol kleermaker is met een eigen zaak en moeder Gertie haar studie afbrak om met Saul te trouwen. Het joods zijn is niet het belangrijkste thema, maar speelt wel een grote rol, vooral Saul is erg religieus. Klara, een van de dochters, gelooft liever in de christelijke hemel, de joodse is haar te somber. Klara is een kleurrijke jonge vrouw met ambitie. Vrijgevochten en fervent liefhebber van goochelen wil ze haar vleugels uitslaan. Jarenlang kreeg ze les van een oudere variétéartiest en erfde van hem de kostbare zwartgelakte houten kist, die je kunt uitklappen tot een tafel, waarop je de trucs uit kunt voeren. Deze kist en meer bagage nemen Klara en de nog minderjarige Simon mee naar San Francisco, hij wordt overgehaald door Klara die al van plan was weg te gaan.
Vol gas gaat hij zijn leven tegemoet, onverschrokken zoekt en overschrijdt hij grenzen, de enorme vaart waarmee dit stuk geschreven is neemt je onder andere mee naar de homoscene in duistere bars. Simon grijpt alle kansen die hij krijgt. Buiten het ontdekken van het nieuwe leven zijn er ook zorgen, tenslotte is het thuisfront in de steek gelaten en de achterblijvers zijn op zijn zachtst gezegd not amused. Simon was voorbestemd de zaak van vader over te nemen, maar hij wil niet en neemt zijn eigen beslissingen. Een van de thema’s is schuld. Door het focussen op één persoon en de alwetende verteller komen we op de zwakkere momenten te weten dat er wel degelijk schuldgevoelens zijn bij de kinderen en jong volwassenen. Door iets te doen of te laten kan een ander schade oplopen, de familie is dan al uiteen gevallen door het plotselinge overlijden van Saul.
Tenslotte wil ik nog kwijt dat de omslag enige aandacht verdient, de zwarte ondergrond met de boom symboliseert de vier kinderen, neem ik aan. De goudkleurige accentjes passen goed bij de familienaam Gold, een mooie aantrekkelijke cover van een boeiend boek. Het boek doet veel stof opwaaien en stemt tot nadenken. De keuzes die de vier personages maken kunnen natuurlijk niet los gezien worden van de voorspellingen, wanneer je je sterfdatum weet zal je hoe dan ook je gedrag gaan aanpassen. Aan de lezer om een oordeel te vellen en stiekem na te denken wat je zelf zou doen...