De tatoeëerder van Auschwitz

Geschreven bij De tatoeëerder van Auschwitz

Heather Morris schreef met De tatoeëerder van Auschwitz een indrukwekkend op waarheid berust levensverhaal ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. De lezer is getuige van de opbloeiende liefde tussen Lale en Gita, twee jonge Joodse gevangenen die proberen te overleven in Auschwitz.

Het verhaal
In april 1942 wordt de Slowaakse Jood Lale Sokolov gedeporteerd naar Auschwitz in Birkenau. Al snel wordt zijn talentalent ontdekt en wordt hij door de ss-officieren benoemd tot 'de tatoeëerder'. Tweeënhalf jaar lang krijgt hij de opdracht om op de onderarm van duizenden mensen nummers te tatoeëren, zo veranderen ze van mensen naar slechts cijfers op ellenlange lijsten. Een baan waar je naar van wordt, maar het maakt voor Lale zijn leven in het kamp een stukje makkelijker. Hij wordt niet zoals vele anderen zonder reden neergeschoten wanneer hij buiten een ommetje maakt en hij weet het zelfs voor elkaar te krijgen om wat extra eten het kamp in te smokkelen. Lale is een charmante, vrijgevige, zorgzame en intelligente man en heeft één doel voor ogen: Auschwitz overleven. Dit doel wordt extra versterkt wanneer hij de mooie Gita, vanaf dan gevangene 34902, ontmoet tijdens zijn 'werk'. Het is liefde op het eerste gezicht en de twee weten elkaar sterk te houden, ondanks alle angst en gruwelen die ze dagelijks onder ogen moeten zien.

Wanneer het einde van de oorlog nabij is en de Russen op het punt staan Auschwitz binnen te vallen, breekt bij de Duitsers paniek uit. Het totale kamp wordt geëvacueerd; mensen worden neergeschoten of gedeporteerd naar andere kampen. Lale en Gita moeten gedwongen afscheid van elkaar nemen wanneer Gita op dodenmars wordt gestuurd met de andere vrouwen van haar blok. Diezelfde avond wordt Lale gedwongen in een treinwagon te stappen om overgebracht te worden naar een kamp in Wenen.

Zullen zij elkaar ooit nog terugzien?

Oordeel
Binnen twee dagen heb ik dit boek uitgelezen; ik kon het namelijk niet meer wegleggen. Wauw. In tijden heb ik niet zo'n prachtig en indrukwekkend verhaal gelezen. Dit is absoluut een verhaal dat je bij zal blijven.

Heather Morris heeft op een uitzonderlijke manier het imposante levens- en liefdesverhaal van twee zeer bijzondere mensen weten vast te leggen op papier. Met een vlotte pen weet zij heftige emoties op te roepen bij de lezer, vaak confronterend. Je kunt de onvoorwaardelijke liefde van Lale en Gita voelen. Ook het geloof in een nieuwe toekomst met een betere wereld is dusdanig sterk omschreven dat je met hen de hoop gaat koesteren. Waanzinnige complimenten voor de schrijfster voor de manier waarop ze het verhaal van iemand anders waarheidsgetrouw heeft weten te noteren zonder (en ik quote Lale zelf) 'persoonlijke bagage door het verhaal te laten lopen'.

De epiloog, de aanvullende informatie, het nawoord van Gary en het dankwoord van de auteur zorgen ervoor dat de lezer het verhaal nóg dieper in zijn hart sluit. Een mooie toevoeging en zeker de moeite waard om ook nog even te lezen.

Graag sluit ik af met het levensmotto van Lale, een ogenschijnlijk eenvoudige opmerking die mij zo intens raakte: 'Als je 's ochtends wakker wordt, is het een goede dag.'

Kortom, een ontzettend bijzonder en belangrijk boek dat iedereen zou moeten lezen. Opdat wij nooit zullen vergeten...

Geschreven bij De tatoeëerder van Auschwitz

Er is niets mooi aan oorlogen, maar dat kunnen we niet zeggen van de cover van De tatoeëerder van Auschwitz. Twee handen die elkaar innig vasthouden in een licht gedeelte van de omslag, onderaan in donkere lucht een foto van het concentratiekamp.
De tatoeëerder van Auschwitz gaat over de uitzonderlijke liefde tussen gevangenen 32407 en 34902.
Zoals de korte inhoud reeds vertelt, gaat dit boek over twee mensen die elkaar in één van de afgrijselijkste concentratiekampen die de nazi’s hadden opgetrokken, leerden kennen en desondanks alle verschrikkingen verliefd werden.
Lale Sokolov, een jonge Slowaakse jood, wordt gedeporteerd en bij toeval door de vorige tatoeëerder uit de rij gehaald, omdat er dan toch minstens één iemand die dag gered zou worden van de executie. Op zekere dag krijgt hij zoals altijd een briefje met een nummer aangereikt om aan te brengen in de arm van een meisje, Gita gevangene 34902. Voor Lale is het liefde op het eerste zicht.
Desondanks alle ontberingen, mishandelingen, vernederingen en zoveel meer slaagt Lale er in een handeltje op te zetten om extra eten binnen te smokkelen en te verdelen onder andere gevangenen waardoor hij tientallen mensen in leven heeft gehouden. Niet alleen uit zelfbehoud maar ook om anderen te helpen, brengt Lale dikwijls zijn leven zelf in gevaar. Alleen omdat hij een toekomst wil voor hemzelf en Gita…
Een mooi, vlot geschreven biografisch verhaal dat opgetekend is door Heather Morris met veel respect naar de verteller toe. Drie jaar concentratiekamphel neergepend in een boek van pakweg 320 pagina’s is niet makkelijk en er zal naar mijn inziens heel wat geschrapt zijn of het hoofdpersonage heeft de ergste dingen weggelaten in zijn verhaal. Het enige dat voornamelijk naar boven komt in dit boek is de onvoorwaardelijke liefde die Lale voor Gita had tot het einde van hun dagen.
Een mooi eerbetoon aan twee dappere mensen die hun verhaal nog wel konden voortvertellen in de meest zwarte pagina’s van de vorige eeuw.

Geschreven bij De tatoeëerder van Auschwitz

Heather Morris is een Australische scenarioschrijfster die jarenlang bevriend was met Lale Sokolov, die na de oorlog naar Australië emigreerde. Ze was de eerste aan wie Lale zijn levensverhaal toevertrouwde, omdat hij zich schaamde voor zijn rol in het kamp. Morris deed naar aanleiding van zijn verhaal onderzoek in Duitsland en Polen en kwam erachter dat Lale veel meer mensen redde dan alleen zijn Gita. Doordat hij in zijn positie eten mee kon smokkelen, heeft hij tientallen mensen in leven gehouden. Het verhaal van Lale heeft twaalf jaar bestaan als script voordat het als boek werd uitgegeven.

De tatoeëerder van Auschwitz speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau. Het is het verhaal over een jonge Slowaakse Jood die in 1942 naar Auschwitz wordt gedeporteerd. Lale Sokolov heet vanaf dat moment gevangene 32407. Lale wordt in het kamp bevorderd tot ‘Tätowierer’ (Tatoeëerder). Duizenden gevangen moet hij voorzien van een nummer waaronder Gita, gevangene 34902. Vanaf het moment dat Lale de cijfers in Gita’s arm kerft is hij verkocht. Een vonk vliegt over tussen de twee jonge mensen. In de tijd die volgt ontwikkeld zich een ontluikende liefde, totdat Gita op dodenmars gestuurd wordt en Lale naar een ander kamp verhuist. Beiden weten te ontsnappen en gaan op zoek naar elkaar.

De tatoeëerder van Auschwitz is een ontroerende en confronterende roman over het leven in een concentratiekamp en de ontluikende liefde tussen twee gevangenen. Een tijd waarin mensen niet alleen van hun vrijheid werden beroofd, maar ook van hun waardigheid, hun naam, en hun identiteit. Prachtig geschreven en buitengewoon goed verwoord door de auteur. De schrijfstijl is boeiend en meeslepend en maakt dat het verhaal je niet meer loslaat. Gruwelijke gebeurtenissen passeren de revue, gebeurtenissen waarvan je je nauwelijks kunt voorstellen dat die gebeurd zijn. Spanning en emotionele momenten wisselen elkaar af. Het boek raakt je en laat je weer eens beseffen wat voor verschrikkelijke tijd deze mensen meegemaakt moeten hebben. Lale vertelde dit verhaal nadat zijn geliefde vrouw was overleden. Hij heeft altijd de angst bij zich gedragen dat hij en Gita als collaborateurs van de nazi’s zouden worden gezien. Bij het nawoord van Gary, de zoon van Lale en Gita, moet je wel even slikken. Heel aangrijpend verteld hij over zijn ouders en hoe hij opgroeide in een bijzonder liefdevol gezin. Zijn ouders hadden het gevoel dat ze zelf van hun jeugd beroofd waren en wilden niet dat hij ook maar iets zou moeten missen.

‘Ik zal mijn ouders altijd dankbaar blijven dat ze me deze manier van leven hebben laten zien.’

De tatoeëerder van Auschwitz is een aanrader voor iedereen. Het is een waargebeurd verhaal dat onder je huid kruipt. Heel bijzonder!