Het spel van licht en donker

Inmiddels op bladzijde 300 aangekomen, ben ik de afgelopen 2 dagen helemaal weg aan het duiken in dit geweldige boek over de jonge Rembrandt.
Hier thuis missen ze me, terwijl ik gewoon op de bank zit. Met de ipad ernaast om plaatjes van de schilderijen en personages op te zoeken, zo wordt het verhaal nog rijker. Sterker nog, ik zit er zo in dat ik me steeds betrap dat ik denk dat het echt zo is gegaan, ik een biografie lees.
Mooi vond ik bijv. dat stuk waar hij zijn moeder schetst en schildert en die geprekjes met haar heeft. Maar ook dat stuk waar predikant Sylvius zijn preek uitgiet over zijn toehoorders en je Rembrandt zijn eigen gedachten laat gaan. Ik zat zowat in die kerk.
Ik heb zin om weer eens het Rijksmuseum binnen te lopen. Dankzij deze geweldige schrijver krijg ik een levendige inkijk in onze 17e eeuw, zullen die schilderijen nog meer tot de verbeelding gaan spreken. Terwijl je het leest zie je het voor je als een film.

De wijze waarop Rozemond de jonge jaren van de historische figuren Rembrandt, Lievens, Aris, Marten, Oopjen en, natuurlijk, Saskia in elkaar vlecht, vond ik buitengewoon inventief en geloofwaardig gedaan. De ontknoping van het ingenieuze plot zag ik niet aankomen, altijd leuk om daardoor verrast te worden. Al met al heb ik dit vlot geschreven boek met heel veel plezier gelezen!

Spannend verhaal, leest vlot, zorgvuldig taalgebruik en is tegelijk toegankelijk. Geen idee wat waar is en wat verzonnen, maar het is zó geschreven dat ik geloof dat het was zoals Rozemond beschrijft. Naast het spannende verhaal krijg je ook een beeld van Nederland in de 17e eeuw, en van het opgroeien van Rembrandt, zijn jeugd, zijn vrienden en zijn leefwereld. Mooi hoe Rozemond alles met elkaar verbindt. Geen verhaal met losse anekdotes: alles hangt met elkaar samen. Het leest als een thriller, met een verrassende ontknoping die niet uit de lucht komt vallen!
Mooi boek dat Rembrandt de erkenning geeft die hij verdient. Met veel plezier gelezen.