Geschreven bij Dit is de hond
Met het tonen van een aantal filmdetails gelardeerd met volkomen uit het verband gerukte uitspraken van Cesar Millan is er door sommige tegenstanders een ware hetze tegen hem ontketend.
Jammer is dat. Want er lijken nu twee kampen te zijn ontstaan in de hondenwereld: voor- en tegenstanders van Cesar Millan terwijl het verschil tussen de opvoedmethoden van Cesar Millan en mensen als John Bradshaw lang niet zo groot is als dat het lijkt. Alle twee leggen ze er de nadruk op dat honden opvoeden vooral een kwestie van tijd en geduld is. Beiden waarschuwen ervoor dat je honden geen menselijke eigenschappen en gevoelens toe moet dichten. Beide hondenkenners benadrukken hoe belangrijk het is om consequent te zijn. Beiden keuren het af als een hond als hebbedingetje of als wapen wordt gebruikt. Beiden benadrukken dat je een hond nooit mag straffen. Corrigeren is iets heel anders. En wat het allerbelangrijkst is: allebei benadrukken ze hoe belangrijk het is om naar je hond te kijken, want lang niet iedere hond is hetzelfde.
Natuurlijk zijn er accentverschillen, maar John Bradshaw en Cesar Millan werken dan ook met een heel andere soort honden. Millan is gespecialiseerd in agressieve types zoals Rottweilers en Pitbulls die vaak al behoorlijk de weg kwijt zijn. Bij John Bradshaw gaat het primair om het grootbrengen van ‘normale’ puppy’s met relatief kleine problemen.
Bovendien blijkt het overgrote merendeel van de controverse vooral een kwestie te zijn van terminologie. Cesar Millan gebruikt woorden als gezag, dominantie en discipline. In dit nieuwe boek legt hij nog duidelijker dan daarvoor uit hoe deze woorden moeten worden begrepen en hoe sterk ze verbonden zijn met woorden als opvoeding, verantwoordelijkheid en begeleiding.
Ik vind dit boek van John Bradshaw zeer informatief en evenwichtig. Bradshaw legt duidelijk uit waarom we honden niet met roedels wolven moeten vergelijken. Bovendien is zijn boek wetenschappelijk verantwoord, maar mede daarom voor sommige mensen misschien nogal taai om te lezen. Er staan bovendien erg weinig concrete tips in. Deze theorie kan daarom prima worden aangevuld met bijvoorbeeld de ‘praktische gids voor een gelukkige hond’ van Cesar Millan.
Samen vormen die twee boeken voor mij het perfecte boek ter ondersteuning van een beter begrip en een betere opvoeding van mijn hond.