Leven en laten leven

Geschreven bij Leven en laten leven

In Leven en laten leven, de nieuwe roman van Hendrik Groen, heeft Arthur Ophof een enigszins saai en voorspelbare leventje. Wanneer hij zijn baan verliest, lijkt zijn leven echter een onverwachte wending aan te nemen. Wordt de sleur plots omgezet in een pad vol uitdagingen? | Verhaal |
Het leven van de vijftigjarige Arthur Ophof brengt hem niet wat hij eigenlijk voor ogen heeft gehad. Zijn kinderloze huwelijk met Afra blijkt al snel enigszins een sleur te worden. Zijn brave echtgenote zoekt het liever veilig en dichtbij huis. De reisplannen die ze vroeger hadden, heeft Arthur moeten bijstellen van het backpacken door Bali naar het per auto bereikbare Drenthe, waar de fietstochten het hoogtepunt zijn geworden. Daarnaast rijdt hij viermaal per week vanuit zijn woonplaats Purmerend in file naar Breukelen en dito terug. In zijn werk vindt hij ook niet direct zijn grote uitdaging: hij werkt ruim 20 jaar bij een groothandel in wc- en toiletartikelen.

Éénmaal per week ontsnapt Arthur met zijn drie grote golfmaatjes aan zijn gestructureerde leven, waarbij de vrijdagavond wordt ingevuld met een flinke ronde op de baan met aansluitend een nog flinkere ronde drankjes in het clubhuis.

Als hij tot overmaat van ramp zijn 25-jarige jubileum op zijn werk niet te gaan halen, omdat hem ontslag wordt aangezegd, besluit Arthur het heft in eigen handen te nemen en bedenkt hij een werkelijk geniaal plan om een geheel nieuw en gelukkig leven te creëren... | Look & Feel |
Een eigentijdse, uitnodigende roman om te zien. Het frisse appeltjesgroen staat prachtig in contrast met de witte ondergrond en de eenvoudige, doch zeer treffende, illustraties op voor- en achterzijde. De cover is mat uitgevoerd en heeft mooi glanzende, haast dansende, letters.

De roman is voorzien van mooi dik papier in het binnenwerk en heeft een makkelijk leesbaar lettertype dat iets kleiner oogt dan in een doorsnee roman. De schutbladen en de flap hebben eenzelfde vrolijke appeltjesgroene kleur. | Oordeel |
Wederom heeft Hendrik Groen een toproman geschreven die absoluut thuishoort in de bestsellerlijst! Hendrik Groen schrijft boeken die uniek zijn in z’n soort. Heerlijk herkenbare situaties op een uitermate vermakelijke manier op sublieme wijze neergezet op papier; dat is voor de lezer genieten met een vette glimlach!

Daar waar ik de dagboeken van Hendrik Groen (waar ik overigens ook van heb genoten) soms toch iets langdradig vond, heb ik dit boek in één ruk uitgelezen. De opbouw van het verhaal is zo verrassend dat je je telkens weer gaat afvragen hoe dit gaat aflopen.

Echt een geweldig verhaal vol frisse humor en herkenbaarheid! Telkens weer vraag je je af: waar gaat dit naar toe? Eenmaal begonnen móet het boek gewoon uit en ik kan je verzekeren dat het einde niet teleurstelt.

Even in het kort: een toproman die je niet snel zal vergeten. Uitblinkend in al z’n eenvoud.

Het boek was vermakelijk en ik heb een aantal keren keihard moeten lachen.
Het verhaal gaat over een man uit Purmerend die is ontslagen op zijn werk en daarna zijn leven abrupt verandert omdat hij uit zijn dagelijks sleur wilt komen, o.a. zijn huwelijk met Afra (vrouw).
Hier en daar leuke feitjes en ook een aantal passages die je stimuleert tot nadenken.

Ik begrijp ook wel de reviews van anderen, dat het verhaal vergezocht is. Het is ook wel een beetje onrealistisch maar je moet het verhaal dan ook met een korreltje zout nemen.

Het einde vond ik dan wel weer verassend en dat maakt het boek ook zo leuk en origineel.

Ik heb geen vergelijkingsmateriaal met voorgaande boeken van H. Groen, dus ik vond "Leven en laten leven" een prima boek wat makkelijk wegleest (zeker tijdens de vakantie).

Geschreven bij Leven en laten leven

Troosteloos en kneuterig slaat om in kinderlijk enthousiasme van een paar volwassen kwajongens. Alles met de spot en humor zoals we inmiddels van Hendrik Groen gewend zijn. De laatste zin is misschien wel de mooiste.

Arthur en Luigi zouden zeggen: ‘Groots en meeslepend’.