Bijna 71 is hij, Stephen King, de schrijver die mij en vele anderen al jaren uit deslaap weet te houden met zijn meer dan 50 romans en tientallen verhalen in het horror-, thriller- en fantasy genre. Op een leeftijd waarop de meeste mensen het wat rustiger aan gaan doen, lijkt King echter nog een tandje bij te schakelen.Na Schone Slaapsters, dat hij samen met zijn zoon Owen King schreef en dat verscheen in september 2017, is de meester al weer terug met een fenomenale nieuwe eigen thriller.
Als het levenloze en misbruikte lichaam van de 11 jarige Frankie Peterson wordt gevonden, wijzen alle forensische bewijzen direkt in de richting van leraar Engels en honkbalcoach Terry Maitland. Er is geen twijfel mogelijk. Hij, en niemand anders is de dader van dit gruwelijke misdrijf. Met veel machtsvertoon laat rechercheur Ralph Anderson hem dan ook arresteren onder het toeziend oog van bijna de hele stad. Maar Terry Maitland ontkent in alle toonaarden en blijkt een behoorlijk waterdicht alibi te hebben. Hij kon eigenlijk niet op het tijdstip van de moord in de stad gezien zijn. En toch is dat het geval. Heeft Terry Maitland een dubbelganger? Want hij kan onmogelijk op twee plaatsen tegelijk zijn geweest. Of wel?
King neemt de lezer weer mee in een nagelbijtend spannend verhaal. Waar hij in vroeger werk nog wel eens wat langdradig kon worden om alle eindjes aan elkaar te krijgen, in de Buitenstaander wordt het helemaal niet saai als de schrijver alle puzzelstukjes op zijn plek gaat leggen. Natuurlijk ontbreekt de climax niet, dat zijn we van Stephen King gewend. Wat ik zo leuk vind aan Stephen King is dat hij ook de connectie met de echte wereld bijna altijd wel ergens aanhaalt in zijn verhalen. Zo noemt hij en passant een aantal namen van collega-schrijvers, met een leuke bijrol voor Harlan Coben en hij schroomt niet om tussendoor nog even een schimpscheut uit de delen aan Stanley Kubrick die zijn boek The Shining verfilmde maar waar King niet zo blij mee was. Daarnaast voert hij nog een paar oude bekenden op uit zijn vorige drie thrillers, Mr. Mercedes, De Eerlijke Vinder en Wisseling van de wacht. Een aangename verrassing voor zijn fans, voor mensen die deze boeken nog niet hebben gelezen is het raadzaam dit eerst te doen voor je de Buitenstaander ter hand neemt in verband met de continuïteit en het voorkomen van spoilers.
Dat Stephen King niet vies is van een beetje bovennatuurlijke zaken in zijn verhalen is ook bekend. Maar vaak is dat toch nogal ongeloofwaardig, hoe goed hij het ook brengt. Maar in de Buitenstaander weet hij de lezer echt te overtuigen op een heel subtiele manier. Je gaat geloven, of je wilt of niet. Ondanks zijn inmiddels gevorderde leeftijd heeft Stephen King zichzelf nog lang niet buitenspel gezet. Sterker nog, hij lijkt zijn schrijftempo, dat altijd al behoorlijk hoog lag, nog verder op te schroeven en de fans alweer reikhalzend uit te laten kijken naar zijn volgende nieuwe boek. Dat waarschijnlijk nog beter zal zijn dan het vorige.
