Geschreven bij Laura H.
de beschrijvingen van laura's jeugd en verblijf in het kalifaat, gaan door merg en been. Je kan je natuurlijk afvragen of dit allemaal objectief is en niet de invulling van Laura zelf. Dat vermeldt de auteur ook in zijn epiloog; Maar het lijkt me toch dat hij heel grondig te werk is gegaan en met vele partijen heeft gesproken. Zijn verhaal is niet zomaar neergepend, wel goed gefundeerd. Ik lees bij sommige negatieve commentaren dat we zulke IS aanhangers geen podium moeten geven... daar ben ik het niet echt mee eens. Hoe kunnen we anders in godsnaam ooit begrijpen waarom iemand zich bij zulke organisatie aansluit? Hoe kunnen we begrijpen dat iemand tot zulke handelingen in staat is? Als je de lijn doortrekt om zulke misdadigers die mensenlevens op hun geweten hebben, kunnen we ook onmiddellijk stoppen met het lezen van boeken over de nazi's, stalin of andere fraaie mensen. Want dat is net het pijnlijke, het zijn mensen die dit doen... dit boek vind ik een echte aanrader!
