Geschreven bij The Cruel Prince
Fae, Faerie, Courts en Kings. Er zijn al meer boeken waar deze elementen in voor komen, maar nog niet echt een als deze. Jude was pas zeven toen haar ouders voor haar ogen werden vermoord. Vermoord door een Fae die haar, haar tweelingzus en haar half zus meenamen naar Faerie. Het land van de Fae. Jaren heeft ze daar geleefd, overleefd en doorgebracht. Maar haar verleden, haar menselijkheid achtervolgt haar. Vooral wanneer prins Cardan zijn oog op haar laat vallen en haar niet meer met rust laat. Tyreen, haar tweelingzus zegt dat ze hen gewoon moet negeren, dat het treiteren, het gepest en de bedreigingen dan vanzelf overgaan, maar daar denkt Jude anders over. Ze wilt laten zien dat ze niet zomaar een mens is, dat ze meer kan dan zij van haar denken en dat betekent: ingaan tegen de regels. Hoe verder ze verstrikt raakt in het leven van de Fae prins, hoe moeilijker het wordt voor haar om er weer uit te komen. Maar wilt ze dat eigenlijk nog wel?
Het verhaal komt redelijk snel opgang. Er gebeurt veel en op sommige momenten af en toe weer wat minder. In het begin is de afwisseling daartussen wel prima. Maar na verschillende hoofdstukken volgde de ene gebeurtenis de ander weer op. Daarbij kwam ook nog dat er best veel personages in voor kwamen. Desondanks werden ze niet allemaal even goed uitgewerkt. Jude, Tyreen en Vivienne zijn veruit het best uitgewerkt en tevens Cardan en zijn vriendenclub. Alleen worden zij vanuit Jude’s perspectief niet echt neutraal geïntroduceerd, meer bevooroordeeld. Zij kent hen namelijk al sinds ze daar is komen wonen en als lezer leer je ze in een paar hoofdstukken kennen. Vandaar dat er natuurlijk ook genoeg verrassingen en plotwendingen mogelijk waren. Want ondanks dat de wereld best goed is uitgewerkt en er veel details over de manier waarop Jude en haar zussen leven en lessen volgen naar voren komen, mistte er een bepaalde diepgang in het verhaal. Wat dat precies is, weet ik niet precies, maar ik had vaker het gevoel dat ik iets mistte. Net alsof ik zelf óók het gevoel had dat ik niet thuis hoorde in Faerie. Wellicht dat de manier waarop het verhaal is opgebouwd voor die afstand heeft gezorgd tussen de wereld waarin het verhaal zich zelf speelt en mij als lezer.
Gaande het verhaal gebeurden er wel redelijk wat dingen, spanning en verrassingen kwamen wel genoeg aan bod, maar sommige dingen leken een beetje ver gezocht. Dat alles werkt toe naar een grote finale. Een finale die soms een beetje lang duurde, maar zodra die grote gebeurtenis achter de rug was, toen leek het verhaal pas echt op gang te komen. Dan kom je er pas achter wie Jude werkelijk is, of eigenlijk, wie ze kan zijn. Want Jude is zelf ook niet echt een engeltje. Wat ze allemaal uitspookt moet je zelf even lezen. En ik ben ook wel benieuwd hoe het verhaal verder gaat in ‘The Wicked King’.
