In de basis een leuk uitgangspunt: de vriendschap tussen een jong meisje en een oude man, die interesse hebben in kunst en die een fantasierijke en ruimdenkende geest hebben. En hier en daar is de bijzondere schrijfstijl van Ali Smith best knap. Maar de personages Elisabeth en Daniël willen mij maar niet boeien. De schrijfstijl is enorm verwarrend: het verhaal springt van de ene naar de andere persoon en dwars door de tijd en van sommige passages is het me volstrekt onduidelijk waarom die in het boek staan.
Ik vond het niet om door te komen. Hoewel ik in principe elk boek uitlees, hoe taai ook, kon ik deze wirwar van soms onzinnige en soms poëtische anekdotes niet tot het einde volgen.