Mechtild Borrmann groeide op in Kleve aan de Neder-Rijn. Ze voltooide de opleiding tot pedagoog, gestalt-therapeut en dans- en theaterpedagoog. Als pedagoog werkte ze bij een liefdadigheidsorganisatie als professioneel adviseur, werkte ze in een drugsbegeleidingscentrum, met kinderen met epileptische aanvallen en op een thuisschool. In 2006 verscheen haar eerste roman, Oorlogskind is inmiddels haar zevende.
Het is 1947, WOII is een paar jaar ten einde en Duitsland krabbelt langzaam op, alles onder toezicht van het Russische leger en de geallieerden. Burgers in Hamburg proberen zich in leven te houden met het verzamelen van alles wat maar een beetje waardevol is en geruild kan worden tegen bijvoorbeeld voedsel.
Hanno Dietz vindt tijdens zijn dagelijkse zoektocht op de Hamburgse puinhopen het lichaam van een dode vrouw en in de directe omgeving een driejarige jongen. De jongen spreekt niet maar is wel in leven en Hanno besluit hem mee naar huis te nemen. Agnes, de moeder van Hanno, besluit dat de jongen in het gezin wordt opgenomen. Omdat hij nauwelijks spreekt, noemen ze hem Joost.
In Keulen, start in 1992 de dan 40-jarige Anna Meerbaum een onderzoek naar het verleden van haar familie. Haar moeder, Clara Anquist, blijkt een nazaat te zijn van een invloedrijke familie met de vermogende Heinrich Anquist aan het hoofd. Hij, zo gaat het verhaal, is net na de oorlog door de Russen gedood.
Via de twee bovenstaande verhaallijnen vertelt Borrmann een verhaal dat in de basis nog historische waarde heeft. Op de Hamburgse puinhopen zijn na de oorlog een aantal dode lichamen gevonden waarvan de oorzaak nooit is opgelost. Kern van het verhaal is de wijze van overleven van diverse Duitse families waarbij een leugen om bestwil niet werd geschuwd. Het aannemen van een nieuwe identiteit was aan de orde van de dag en zeker als je oorspronkelijke identiteit door de oorlog besmuikt was. In die fase groeit het oorlogskind Joost op tot hij als jong volwassene te horen krijgt dat zijn moeder hem niet op de wereld heeft gebracht….
De opbouw is niet eenvoudig, het plot bestaat uit meerdere verhaallijnen die zich in verschillende tijdvakken afspelen. Daarbij blijken individuele personages ook zo hun eigen belangen te hebben waardoor er ook nog meerdere lagen ingebracht zijn. Goed gevoed met feitelijke achtergrondinformatie ontwikkelt zich een schrijnend verhaal van familieleden waarvan onzeker is of ze wel de identiteit hebben die ze zeggen te zijn. Wantrouwen en nieuwsgierigheid naar de waarheid zijn de pijlers waarop dit indrukwekkende verhaal is gebouwd.
Dit alles maakt Oorlogskind tot een interessant verhaal, dit keer eens met hoofrolspelers aan de Duitse kant van het voormalige oorlogsfront. Die perspectiefkeuze is normaal voor een Duitse auteur maar leest voor niet-Duitse lezers toch even wat anders, ook gezien de vele emotionele momenten die langskomen.
Eindoordeel: 4,0 sterren
Geloofwaardigheid: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren
