Bij het zien van het lieve hondje op de schitterende cover, verwacht je een ontroerend boek te lezen. Gobi's blik in de camera maakt dat je meer wilt weten over haar.
Het is het verhaal van Gobi en Dion, waarbij je, nadat je het boek uit hebt, kan afvragen wie wie heeft gered.
Het is mooi om te lezen hoe Dion met Gobi in aanraking kwam, hoe de liefde voor elkaar opbloeide en hoe Gobi aan haar naam komt. Het verhaal geeft aan dat de liefde van een dier voor een mens en andersom onvoorwaardelijk is. Dat een dier vaak bepaald wie zij als baas wil hebben. Wat je voor een dier over hebt als je het eenmaal in je hart hebt gesloten. Maar ook hoe je door een dier kan veranderen, dat wat eerst zo belangrijk was, ineens minder belangrijk kan zijn omdat er iets voor in de plaats is gekomen dat belangrijker voor je is. Wat erbij komt kijken als je een hond vanuit China naar Schotland wilt verhuizen. Daardoor kom je ook meer over de Chinezen te weten, over hoe ze zijn, wat je daar beter niet kan doen als je ze te vriend wilt houden en wat de regels zijn als je een hond mee naar de horeca of andere gelegenheden wilt nemen.
Je komt ondertussen door flashbacks in de tijd meer te weten over Dion, over zijn jeugd en daarna. Je begrijpt hem na afloop waarom hij zo fanatiek in de sport was en waarom hij liever niet in groepssporten sportte.
Het is een ontroerend, maar ook aangrijpend verhaal van een man en een hond die niet van opgeven weten, echte doorzetters zijn, hoe ze beiden hebben proberen te overleven.
De foto's maken het boek compleet, je krijgt daardoor een beter beeld van Dion en Gobi.
Kortom; 'Mijn reis met Gobi' van Dion Leonard is een echte aanrader. Het is een ontroerend en aangrijpend verhaal van Gobi en Dion die beiden zo hun geschiedenis hebben, echte overlevers zijn en elkaars beste maatjes voor het leven zijn geworden. Box met tissues heb je bij dit boek wel nodig.
