Hij maakt enkele rake punten maar het geheel is teveel doorspekt met populair atheïstische oneliners die al eens door iemand anders gezegd zijn.
Verder zorgt zijn gebrek over het christendom (in ieder geval) dat ook zijn tegenwerpingen tegen de Islam in vraag getrokken zullen worden. Zo stelt hij dat de onbevlekte ontvangenis te maken heeft met zedigheid (wat het niet heeft) en ook over de dat Eva gemaakt is uit een rib is vanuit taaltechnisch aspect gezien problematisch (het Hebreeuws betekent eerder zijde dan rib; het wordt verder in het OT ook op die manier vertaald trouwens)... Ook zijn kritiek op Q 4,32 kan met enige korrel zout genomen worden.
Verder beroept hij zich enorm op het gezag van autoriteit, maar uitsluitend wanneer het hem goed uitkomt, zo zegt hij verschillende malen: "mensen die er iets over weten" die het dan natuurlijk met hem eens zijn, maar het probleem is dat er dan weer mensen aan te duiden zijn die er ook iets van weten die het niet met hem eens zijn... Bij kinderen werkt die redenering, maar als volwassene is dit nogal storend.
Verder is de titel natuurlijk een oxymoron, een Moslim is per definitie geen atheïst, en de titel lijkt dan eerder te vertellen dat hij nog niet zijn identiteit waarmee hij is opgegroeid, zijnde een Moslim niet heeft kunnen loslaten.
Niettegenstaande dat hij wel gelijk heeft dat hij in het westen met evenveel argwaan zal bekeken worden als een Moslim door zijn huidskleur.
Zijn ideeën rond links en rechts vind ik vrij goed te volgen.
