Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40
Dit boek is niet mijn genre. Met doorzetten en soms diagonaal lezen bij de lange zinnen in dit dikke boek (halvering voor beide zou en verademing zijn), lijken er een paar aardige algemene boodschappen in te zitten. Er is veel aandacht voor drank en eten inclusief soms gedetailleerde beschrijvingen van het menu. Maar voor een breder perspectief op Rusland neigt dit boek teveel naar een eenzijdige karikatuur. Een must voor een reis naar dat land of kennis daarvan krijgen is het niet. En of je het nu rijmen noemt (Waterdrager) of herhalen noemt, bepaalde mechanismen vind je steeds terug in elk land (ook rijmen kent een systematiek). Wat is daar fout aan, wat waren en zijn alternatieven? Het komt voor Rusland noch andere landen eigenlijk niet aan de orde. Het zijn persoonlijke herinneringen die wat gekleurd zijn opgeschreven op een wat literaire manier die veel mensen aanspreekt en wellicht sterkt in hun beeld,.
Als je van dit type romans houdt is het misschien leuk. Wil je wat van Rusland weten dan roept dit eenzijdige gevoelsbeelden op waardoor het tekort schiet. Betere boeken zijn dan o.a. die van:
• Bezemer en Jansen (Een geschiedenis van Rusland van Rurik tot Poetin)
• Oversloot (De verwoestingen van Rusland een politieke geschiedenis van Anropov tot Poetin)
• Stent Het rusland van Poetin Rusland tegen het Westen (is ook wat eenzijdig).
• Service, Engelstalig en schreef erg veel over de situatie in Rusland waaronder een omstreden boek over Lenin.
Allemaal bij Bol.com te verkrijgen.
Zie ook https://www.h-hofman.nl/tjaikovskystraat-40-geschiedenis-herhaalt-zich-niet-het-rijmt
