Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Onderhoudend boek over de Russische 20e eeuwse geschiedenis verteld door een Nederlandse Rus. Tijdhoppen van de revolutie van 1917 naar de val van het ijzeren gordijn in 1989 naar de tijd van nu.

Het is een aardig boek over het leven in Rusland en in het bijzonder veel over de geschiedenis van St Petersburg. Veel grappige ,eigenlijk trieste anekdotes over de periode na het uiteenvallen van de USSR, maar ook over de tijd net na de oktober revolutie. Als je geïnteresseerd bent in Rusland zeker de moeite van het lezen.

Het geeft een mooi inkijkje van het hedendaagse Rusland

Prachtige roman. Doet denken aan de romans van Teun De Vries en Hella Haase, maar ook aan de grote Russen -- o.a. door bladzijden lange zinnen, bloemrijke taal, en onderkoelde beschrijvingen van bizarre situaties). Geeft een prachtige beschrijving van het 'karakter' van Rusland en de Russen. Plaatst daarmee ook het karakter van Nederland in een bijzonder licht.

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Hoewel het interessant is om te lezen hoe het was en is om in Rusland te leven, leest het boek niet lekker. De schrijver maakt gebruik van erg lange zinnen. Ook gebruikt hij graag "moeilijke" woorden. Het lijkt soms of hij schrijft met een woordenboek naast zich om toch vooral elitair over te komen. En dat irriteert.

Boek geeft info over Russische revoluties in 1917 en in 1989, maar ook over het leven van de schrijver en Russische echtgenoot, die samen in de Tjaikovskistraat wonen, over het leven in Rusland

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Het verhaal boeit enorm. Rauw geschreven en vol humor en relativeringsvermogen.

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Prachtig geschreven boek, leest als een trein en geeft spelenderwijs een kijkje in het Russische leven

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Ben blij dat ik het uit heb....
Ik vond het heel interessant Rusland, St. Petersburg, Moskou via een "insider" te leren kennen, veel te ervaren over de revolutie, over Stalin, over Lenin, over de Russische geschiedenis enz.
Wat mij negatief beinvloedt is de pessimistische, deprimerende schrijfstijl van Waterdrinker.
Misschien zou ik positiever over het boek geweest zijn als het half zo dik geweest was, als de diverse martelpraktijken iets minder uitvoerig beschreven zouden zijn. Ik sluit mijn ogen niet voor de realiteit en ik twijfel er ook geen moment aan dat alle beschreven foltermethoden toegepast werden.
Als de hoofdpersoon misschien maar iets meer levensvreugde gevoeld zou hebben...
Ik vond het boek - zoals gezegd - deprimerend. Iemand sprak in zijn review de humor aan; die heb ik niet echt gevonden (op misschien een enkele glimlach na).
Zoals gezegd; blij dat ik het uit heb! Nu weer iets positieveres lezen!
(wanneer in mijn review Nederlandse foutjes zitten; sorry, ik woon al 30 jaar in het buitenland ;).

weer een vlot geschreven boek, met mooie in elkaar lopende verhaallijnen en veel beschrijving van recente Russische toestanden. Maar na "Poubelle" (afgelopen zomer gelezen en nog iets beter dan Tsjaikovskistraat) heb ik nu wel even genoeg van de zwarte blik van de auteur op alle vormen van idealen en menselijk handelen.