Tsjaikovskistraat 40

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Aanvankelijk dacht ik dat het een geweldig boek zou worden. Gaandeweg echter was er steeds meer ergernis over de gekozen vorm, stijl en het schurende autobio-gehalte. Dat de schrijver in zijn eigen ‘roman’ fulmineert tegen het literaire establishment was vrees ik nog het meest authentieke deel van het verhaal. Dan ga je toch met andere ogen naar zo’n verhaal kijken. Gelooft de auteur dan toch niet zo in zichzelf?
Hoe dan ook, het beschreven leven, ook al zou maar een kwart ervan waar zijn, is natuurlijk een geweldig verhaal. En er staan allerlei leerzame dingen in over de afgelopen eeuw in Rusland. Als reportage/vertelling is het dan ook een redelijk geslaagd boek al is de stijl licht onverteerbaar, een roman is het niet en een boeiende roman al helemaal niet.

... (nadere toelichting) ...

Dit is een Roman/Autobiografische vertelling volgens de kaft.
Het vertelt de avonturen van de schrijver en later ook zijn vrouw in het Rusland van na de Glasnost. Daarbij wordt voortdurend van gezichtspunt gewisseld zodat de lezer een beeld krijgt van de afgelopen 100 jaar, dus tevens de geschiedenis van Rusland van na het begin van de Russische revolutie in november 1917. Historische figuren zoals Lenin, Stalin, Brezjnev, Gorbatsjov, Jeltsin en Poetin komen als een parade voorbij tegen de achtergrond van wat er zich allemaal op straat afspeelt in Petersburg en Moskou. De basis van de vertelling gaat over de auteur en zijn wederwaardigheden in de handel en later ook in de liefde, wanneer hij onder meer zijn vrouw Julia ontmoet.

Tsjaikovskistraat 40 is het adres van de auteur en zijn vrouw in St. Petersburg. Genoemd naar een revolutionair, niet naar de componist. Het huis op dat adres bevat veel details die de historische context opspannen.

Het is een kroniek, opgehangen aan gebeurtenissen uit het leven van de auteur zelf. De auteur presenteert zichzelf als een roekeloze bon vivant en meet zichzelf nogal groot uit (denk aan Ivo Niehe of Halbe Zijlstra) in zijn contacten met invloedrijke personen en geslaagde zakenlieden. Het lijkt daarom ook een beetje een persoonlijke show-off, ondanks de verwoede pogingen om ook wat onhandig en onverschillig te lijken.

Ellenlange opsommingen, telkens weer.
Gezwollen lange idiote zinnen die over elkaar heen tuimelen met vele in onbruik geraakte woorden.
In het begin leuk, maar als je erachter komt dat dit de hele 430 pagina’s zo doorgaat, zinkt je de moed in de schoenen. Met name in hoofdstuk 15 wordt de irritatiegrens hier echt mee overschreden.

...

Show-offs: “.... maar dat is een ander verhaal”, bijv. op blz. 419.
De schrijver geeft af en toe een totaal onfunctioneel doorkijkje naar andere avonturen die hij heeft beleefd. Vervelend en overbodig.
Het meest frustrerende aan dit boek is echter het totale gebrek aan humor of ironie.
De stijl is breedsprakig, maar de hoofdfiguren komen amper tot leven als mensen (behalve misschien zijn ouders en eventjes zijn zwager). Saai, saai, saai, het lijkt wel een collegedictaat af en toe.
Archaïsch vrouwbeeld: blondine, brunette, ....

...

De schrijver is overduidelijk erg met zichzelf ingenomen. Dat ademt het hele boek uit en dat is jammer, want de verhalen mogen er zijn, de presentatie is echt een gemiste kans. Met dit materiaal had je ook een boeiende roman kunnen maken die je ademloos uitleest. (maar misschien was dat niet de bedoeling).

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Onderhoudend boek over de Russische 20e eeuwse geschiedenis verteld door een Nederlandse Rus. Tijdhoppen van de revolutie van 1917 naar de val van het ijzeren gordijn in 1989 naar de tijd van nu.

Het is een aardig boek over het leven in Rusland en in het bijzonder veel over de geschiedenis van St Petersburg. Veel grappige ,eigenlijk trieste anekdotes over de periode na het uiteenvallen van de USSR, maar ook over de tijd net na de oktober revolutie. Als je geïnteresseerd bent in Rusland zeker de moeite van het lezen.

Het geeft een mooi inkijkje van het hedendaagse Rusland

Prachtige roman. Doet denken aan de romans van Teun De Vries en Hella Haase, maar ook aan de grote Russen -- o.a. door bladzijden lange zinnen, bloemrijke taal, en onderkoelde beschrijvingen van bizarre situaties). Geeft een prachtige beschrijving van het 'karakter' van Rusland en de Russen. Plaatst daarmee ook het karakter van Nederland in een bijzonder licht.

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Hoewel het interessant is om te lezen hoe het was en is om in Rusland te leven, leest het boek niet lekker. De schrijver maakt gebruik van erg lange zinnen. Ook gebruikt hij graag "moeilijke" woorden. Het lijkt soms of hij schrijft met een woordenboek naast zich om toch vooral elitair over te komen. En dat irriteert.

Boek geeft info over Russische revoluties in 1917 en in 1989, maar ook over het leven van de schrijver en Russische echtgenoot, die samen in de Tjaikovskistraat wonen, over het leven in Rusland

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Prachtig geschreven boek, leest als een trein en geeft spelenderwijs een kijkje in het Russische leven

Geschreven bij Tsjaikovskistraat 40

Ben blij dat ik het uit heb....
Ik vond het heel interessant Rusland, St. Petersburg, Moskou via een "insider" te leren kennen, veel te ervaren over de revolutie, over Stalin, over Lenin, over de Russische geschiedenis enz.
Wat mij negatief beinvloedt is de pessimistische, deprimerende schrijfstijl van Waterdrinker.
Misschien zou ik positiever over het boek geweest zijn als het half zo dik geweest was, als de diverse martelpraktijken iets minder uitvoerig beschreven zouden zijn. Ik sluit mijn ogen niet voor de realiteit en ik twijfel er ook geen moment aan dat alle beschreven foltermethoden toegepast werden.
Als de hoofdpersoon misschien maar iets meer levensvreugde gevoeld zou hebben...
Ik vond het boek - zoals gezegd - deprimerend. Iemand sprak in zijn review de humor aan; die heb ik niet echt gevonden (op misschien een enkele glimlach na).
Zoals gezegd; blij dat ik het uit heb! Nu weer iets positieveres lezen!
(wanneer in mijn review Nederlandse foutjes zitten; sorry, ik woon al 30 jaar in het buitenland ;).

weer een vlot geschreven boek, met mooie in elkaar lopende verhaallijnen en veel beschrijving van recente Russische toestanden. Maar na "Poubelle" (afgelopen zomer gelezen en nog iets beter dan Tsjaikovskistraat) heb ik nu wel even genoeg van de zwarte blik van de auteur op alle vormen van idealen en menselijk handelen.