Geschreven bij Solve for Happy
Verfrissend de review van de heer uit Antwerpen, een wat kritische review heb ik zelf ook geschreven bij de Ned. vertaling. Het boek zit slim in elkaar, de redenaties volgen elkaar in een stevig tempo op, maar het zijn wel de redenaties van Gawdat, zijn gedachtegangen en lang niet allemaal waar. Klinkklare onzin ben ik ook tegengekomen, waar hij stelt zijn hersenen uit te kunnen schakelen. Dat hoop ik niet voor hem, want de hersenen hebben hun eigen autonome werking, goddank. Wie ze stil legt, leeft niet langer op deze planeet. Het valt me op, dat er weinig kritische reviews zijn over dit boek.
Het verdriet om zijn zoon is duidelijk voelbaar tussen de regels, is ook heel menselijk, ook al doet hij nog zo zijn best ons als lezers ervan te overtuigen dat hij alles al verwerkt en op een logisch rijtje heeft. Daar geloof ik niets van, want rouw heeft zijn eigen proces en tijd. Ik doe wat ik als scholier al leerde: ik vorm mijn eigen mening over dit boek, want daar dient ons individuele brein ook voor. Het boek is ook op een slimme manier in de markt gezet en Gawdat gaat een aantal landen af om het te promoten. Het leest vlot en soepel, maar waakzaamheid is altijd verstandig!
Geluk is niet alleen een rationeel concept of visie, er komt een hele gevoelswereld eveneens bij kijken en mensen zijn geen machines: andere gebruiksaanwijzing en "het" werkt weer. Juist bij mensen ligt dat anders, ook al ben je ingenieur bij Google. Juist daarom, mensen zijn geen mechanische apparaten.