Geschreven bij Children of Blood and Bone
Maji hebben magische krachten en de koning wil van hen af. Nadat hij zo'n tien jaar geleden al met een bloedige raid ze bijna allemaal gedood heeft, zijn er toch nog wel enkele over. Maar hun magie is eerder beperkt. De koning houdt ze onder de duim door ze als slaven in te zetten of door extreme belastingen te vragen.
Zélie is dochter van een maji en heeft het in haar bloed, de magie, maar het moet aangewakkerd worden, wakker gemaakt worden. Dat gebeurt wanneer de dochter van de koning een belangrijk artefact steelt. De koning stuurt zijn zoon achter haar aan, maar die slaagt er niet in om zowel zijn zus als Zélie te doden, in tegendeel.
Het verhaal deed me soms wat denken aan Indiana Jones, de avonturen die hij beleefde, de mysterieze zaken, de artefacten, het vechten tegen het kwade, maar dan door jongeren want Zélie is zelf nog maar zeventien.
Het verhaal golft op en neer, spanning, gevechten, maar ook feesten en vriendschappen.
Het verhaalt is niet af op het einde van het boek, er komt nog.
Op het einde motiveert de schrijfster ook waarom ze het boek geschreven heeft. Het is geschreven in tijden dat blanken zwarten zomaar neerschieten, omdat ze anders zijn. Eigenlijk gaat dit boek ook over mensen die anders zijn en juist dat anders zijn, zien de anderen als een bedreiging. Het komt niet in hen op dat anders zijnden ook kunnen samenleven, vreedzaam.
Goed verhaal, echt de moeite waard en de cover is ook echt heel mooi. Ik kijk uit naar het vervolg.