Geschreven bij Winternacht
‘Winternacht’ is het eerste boek dat ik van Suzanne Vermeer heb gelezen. Suzanne Vermeer is een pseudoniem, tot 2011 schreef Paul Goeken de verhalen, hierna is het pseudoniem overgenomen door verschillende (onbekende) schrijvers. Ik heb wel veel over Suzanne Vermeer gehoord als ‘schrijfster’, maar eigenlijk nog nooit een boek van haar opgepakt. Tot ‘Winternacht’ dan.
Doordat ik veel over de boeken van Suzanne Vermeer had gehoord, waren mijn verwachtingen natuurlijk hooggespannen. Het verhaal achter ‘Winternacht’ zit prima in elkaar, maar met de hoofdpersonen had ik zelf af en toe best moeite. Soms deden ze dingen waar ik het niet helemaal mee eens was en dat zorgde voor mij voor veel fustratie tijdens het lezen. Op zich maakt frustratie het lezen wel boeiend, maar teveel frustratie is ook weer niet goed.
‘Winternacht’ zat wel degelijk vol met verrassingen en daardoor viel de frustratie uiteindelijk best mee. Ik zal de ontknoping niet aankomen en dat vond ik zeker wel een pluspunt. Ik vond het een fijn boek om te lezen op een regenachtige zondagmiddag (bij wijzen van spreken dan!) en zal zeker vaker boeken van Suzanne Vermeer gaan lezen.
Suzanne Vermeer schrijft met ‘Winternacht’ een prima tussendoor thriller, die soms wat frustreert, maar de verrassende ontknoping maakt een hoop goed. Aanrader voor je wintersportvakantie!
