Geschreven bij Zomer
De titel en cover lijken een fijn en luchtig verhaal aan te kondigen, maar schijn bedriegt. Zomer is geen vluchtig tussendoortje, maar een boek dat je aan het denken zet. Er worden twee tragedies geïntroduceerd waarbij je als lezer geregeld kippenvel over je lijf zal kunnen voelen, ongemakkelijkheid zal je kunnen bekruipen en de onmacht die voelbaar is vanuit de personages zal ook echt voelbaar kunnen zijn. Her en der zullen zelfs tranen kunnen vallen…
Zomer laat een realistisch beeld zien van Audrey, een meisje dat doorbreekt in de showbusiness maar waarvan ze niet zeker weet of het echt wel haar weg is die ze volgt, of het echt háár leven is dat ze leidt. Wanneer zij in aanraking komt met Alec lijkt ze al snel in haar eigen gemaakte rol te vervallen, waar hij met zijn eigen levenservaring echter zo doorheen prikt. Zijn geestelijke littekens zitten diep, veel dieper dan men van hem weet, maar hij blijft knokken voor zichzelf; al helemaal wanneer hij eindelijk zijn hart opnieuw open durft te stellen voor iemand, voor háár, hoe moeilijk en eng het ook is. Een ding is zeker: hij zal altijd een stuk in zijn hart dragen dat voor altijd beschadigd zal blijven en waar nog altijd flarden van pijn door naar boven kunnen komen drijven waar hij mee zal moeten dealen, voor de rest van zijn leven. Naarmate ze elkaar beter leren kennen en de geheimen delen die ze beiden zo angstvallig voor iedereen verborgen proberen te houden, leren ze van elkaar dat je niet zomaar op verhalen van buitenaf moet gaan voor je de andere kant van die verhalen kent. Het leven van iemand kan soms geheel anders in elkaar zitten dan dat die persoon aan de buitenwereld laat zien…
Zowel Audrey als Alec zijn gevormd door hun verleden en heden, waar ze beiden hun eigen weg in proberen te vinden om mee om te gaan. De liefde die ze voor elkaar beginnen te voelen is intens, er fonkelt vanaf het begin al een vonkje maar ze weten beiden dat ze voorzichtig moeten zijn, uit pure zelfbescherming. Ze willen niet nog meer gebroken worden dan ze al zijn… Toch groeien ze stukje bij beetje naar elkaar toe. Muziek is een rode draad die hun harten aan elkaar lijkt te verbinden, en waardoor ze samen hun verledens met elkaar durven te delen. Ze leren hoe je liefde toe kunt laten aan jezelf, zowel voor een ander als voor jezelf en dat je niet alle littekens die iemand draagt aan de buitenkant kunt zien. Zijn ze in staat elkaar geheel toe te laten en hun gevoelens te laten gaan?
Zomer is het derde boek in de Hitte-reeks van auteur Lis Lucassen, en hoewel je de boeken absoluut en zeker los kan lezen, is het tof wanneer je punten uit de boeken herkent als je wel bekend bent met de rest. Lis heeft een realistische NA-reeks op de wereld gebracht dat voor mij in hetzelfde rijtje past als die waar de boeken van Jennifer L. Armentrout en Colleen Hoover in staan en die de lezer meeneemt in de werelden van de personages waar zij een stem aan heeft gegeven. Ik ben heel benieuwd naar wat ze nog meer gaat brengen en met wie wij nog meer kennis zullen maken, want ik heb zo’n gevoel dat er nog meer gaat komen!
Dank je wel, Lis! Dank je wel voor het delen van het verhaal van Alec en Audrey, voor hun liefde, hun vriendschap en hun levenslessen. Dank jullie wel, Alec en Audrey: jullie hebben beiden laten zien waar een mens sterk in kan en mag zijn: houd van jezelf, je hele zelf. Dus ook van je geestelijke littekens die nooit meer zullen verdwijnen en daarmee een stukje van jezelf zijn geworden. Jullie zijn prachtig, geweldig en uniek zoals jullie zijn, en ik hoop dat nog vele lezers jullie in hun harten zullen koesteren!
