Geschreven bij HARRY STYLES
Met het uitbrengen van dit eerste titelloze debuut album is het Harry Styles gelukt om in één klap zijn hele boyband verleden weg te vagen. Harry Styles geeft met dit debuut album duidelijk aan dat hij meer in zijn mars heeft dan het zijn van een simpel tieneridool. Hij heeft er op dit album duidelijk voor gekozen om te laten horen dat hij niet gebonden is aan vrolijke popliedjes maar ook erg goed overweg kan met bijvoorbeeld een mooi klein folkliedje, een vleugje indierock of een heerlijke gitaarballade. Het gehele album neemt je mee op een reis langs een grote verscheidenheid van muzikale stijlen.
Alle tien de nummers zijn stuk goed geschreven en geproduceerde liedjes, vol met knappe vocale en soms warme en weldadige harmonieën. Met dit album laat Harry Styles duidelijk blijken dat hij kennis heeft van een groot stuk popgeschiedenis. Zo doet het al eerder uitgebrachte ‘Sign of the Times’ ,door het in falsetstem gezongen refrein en de opstapeling van vocalen, mij denken aan David Bowie, lijkt ‘Sweet Creature’ met het tokkelende gitaarspel een regelrechte ode te zijn aan ‘Blackbird’ van The Beatles, zou het gitaar spel op ‘Only Angel’ zo ingespeeld kunnen zijn door Keith Richards en durft hij in het nummer ‘Kiwi’ zelfs een knipoog te geven naar punkrock.
Van begin tot eind een boeiend album wat hopelijk niet alleen van One Direction fans aandacht krijgt maar ook opgepakt wordt door volwassen luisteraars want dat verdient dit solo debuut zeker. Wat mij betreft voor het eerste sinds het solo debuut Faith van George Michael uit 1987 dat een boyband zanger laat horen dat hij als muzikant serieus genomen moet worden.