Voor in het boek staat een quote van Benjamin Franklin;
'Drie mensen kunnen een geheim bewaren, wanneer twee van hen dood zijn.'
Pas toen ik het boek helemaal gelezen hebt, realiseerde ik me hoe goed deze quote hier op zijn plaats is. Zelfs gruwelijk goed op zijn plaats!
'Wat jij niet ziet' is een boek in drie delen, wat wisselt in tijd tussen 'toen', 'nu' en 'later' en het afzonderlijke perspectief van de hoofdpersonen.
Als je verwacht dat het een thriller is zoals deze vaak zijn; snel, vooral bloederig en met veel lichamelijk geweld, kom je bedrogen uit. Maar dat maakt het verhaal niet minder spannend.
Dit verhaal over het echtpaar David en Adele en Louise, de alleenstaande moeder van zoontje Adam.
De vierendertigjarige Louise ontmoet tijdens een zeldzaam avondje uit een man en wordt helemaal ingepalmd door hem. Ze is behoorlijk onder de indruk van David en gaat verliefd naar huis.
De maandag erop ontmoet ze haar nieuwe baas. Dat blijkt de man-uit-de-kroeg te zijn en alsof dat nog niet genoeg is; hij is getrouwd!
Maar dan ontmoet ze Adele, de vrouw van David en alles verandert voor Louise. Ze weet niet meer wat te denken als ze Adele aanhoort over David. Adele en Louise worden vrienden en dat is behoorlijk ongemakkelijk voor Louise. Er is wat vreemds aan de hand in dat huwelijk en Louise moet weten wat dat is. Kan ze wel verder met deze man?
Voor ik er erg in heb vliegen de leugens en manipulaties over de bladzijden en ik wilde alleen maar verder lezen om te weten wat waarheid is. Wie en wat kan ik geloven?
De personages worden pas echt duidelijk aan het eind van het verhaal. Dat is ontzettend knap gedaan.
Ik vind dit met recht een psychologische thriller omdat de karakters van de personages heel goed neergezet worden en het boek bol staat van suspense. Het is alleen niet zoals de lezer denkt dat het is.
Dat is hier zelfs de bedoeling.
'Stel dat wee mensen precies hetzelfde meemaken. Op het moment dat je ze vraagt het na te vertellen zullen hun versies hier en daar misschien wel overeenkomen, maar zeker ook van elkaar verschillen. De waarheid is namelijk altijd subjectief.'
Op de achterflap lees je;
'Vertrouw dit boek niet. Vertrouw dit verhaal niet. Vertrouw jezelf niet.'
Dat staat daar met een reden!
Ik kan begrijpen dat Stephen King deze thriller 'Bloody brilliant' heeft genoemd. Hij is zelf geen vreemdeling van dit soort suspense.
Wanneer je halverwege het boek denkt dat je wel weet hoe het ongeveer in elkaar zit, komt je nog verschrikkelijk bedrogen uit.
Ik heb 'Wat jij niet ziet' ontzettend graag gelezen en kan goed begrijpen dat er een film in de pijplijn zit!
