De edele kunst van “not giving a f*ck” is een boek die wereldwijd is verkocht. Het boek leert ons omgaan met tekortkomingen en tegenslagen in het leven, zodat we niet meer moeten weglopen van onze angsten, fouten en onzekerheden. Dit is een perfecte boek om te lezen om inspiratie te verkrijgen over het leven en hoe we onze leven kunnen verbeteren.
Mark Manson geeft aan dat wij te veel ‘f*ck’ geven om dingen die eigenlijk niet belangrijk zijn. Wij leven in een wereld waarin we te veel ‘f*ck’ geven om werkelijk alles en dit is wat ons ongelukkig maakt. Hij geeft raad en vertelt anekdotes die je leert om dingen die we belangrijk vinden kritischer en bewuster te kiezen.
Elke hoofdstuk spreekt me aan en heeft me nieuwsgierigheid opgewekt door meer te lezen. De eerste hoofdstuk zit vol met het woord ‘f*ck’ die je natuurlijk zal verwachten door de titel van het boek. Het woord ‘f*ck’, integendeel, blijven ook bij de eerste hoofdstukken maar komen nauwelijks voor in de rest van het boek. Bij het begin van het boek is er meer gefocust over wat het boek zal gaan waarmee de auteur het boek redelijk luchtig en grappig heeft geschreven.
Maar hoe verder je het boek leest zal er meer persoonlijke anekdotes voorkomen die je zal helpen om zijn standpunten te begrijpen en hoe het zijn leven heeft veranderd.
Het boek heeft me een betere zicht gegeven over hoe ik mijn leven beter moest aanpakken. Een voorbeeld hiervan is denken over welke kernwaarden die in de weg kunnen staan voor een prettig leven. De vier voorbeelden waren genot, materieel succes, altijd gelijk hebben en positief blijven. Mark Manson beschrijft: ‘De activiteiten die stressvol, zwaar en vaak onplezierig overkomen zijn toch de meest zinvolle en vreugdevolle dingen die we in ons leven meemaken.’ (Blz. 90)
Een ander voorbeeld is denken dat verantwoordelijkheid hebben iets is dat je als tiener moet hebben, maar dat de auteur beschrijft dat het noodzakelijk is om verantwoordelijk te zijn. ‘Er is een simpel besef waaruit alle persoonlijke groei en vooruitgang voortvloeit. Dat is het besef dat we persoonlijk verantwoordelijk zijn voor alles wat er in ons leven gebeurt, ongeacht de externe omstandigheden.’ (Blz. 99)
Naar het einde toe begint het boek meer op een zelfhulpboek te lijken. Het laat je nadenken over jouw eigen aanpak op het leven. Manson beschrijft door het ‘doe iets’ –principe te volgen: ‘Actie is niet uitsluitend het gevolg van motivatie, maar ligt er ook aan ten grondslag.’ (Blz. 167) Dit betekent dat de meeste mensen pas tot actie gaan als we gemotiveerd zijn, maar dit is niet de werkelijkheid. We volgen stappen die een kettingreactie vormen: ‘Emotionele inspiratie -> Motivatie -> Gewenste actie.’ (Blz. 167) Als je deze stappen niet kan voldoen zal er geen sprake zijn van succes.
Mark Manson geeft aan dat je moet beperken tot de dingen die voor jou echt belangrijk zijn, daarom spelen eerlijkheid en afwijzing een grote rol. Hij beschrijft: ‘Eerlijkheid is een natuurlijk menselijk verlangen. Maar een deel van die eerlijkheid betekent ook dat je niet in een stuip moet schieten als je het woord ‘nee’ hoort of zegt. Uiteindelijk maakt afwijzing relaties beter en je gevoelsleven gezonder.’ (Blz. 179)
Als conclusie kan ik zeggen dat het me zeker heeft geïnspireerd en biedt een compleet andere zicht op het leven. Dingen zoals beslissen waar ik graag mijn energie wil steken en wat belangrijk is voor mij of wat niet, een paar vrienden verliezen, falen is leren, enzovoort heeft me echt doen beseffen dat veranderingen ook goed zijn in het leven.
Het boek bevat veel verschillende raad en anekdotes waardoor het soms noodzakelijk was om terug te keren naar de vorige pagina’s. Maar het boek is een aanrader, zeker als je geïnspireerd wil voelen. Het is vlot om te lezen maar mocht je twijfelen het boek in Engels of in het Nederlands te willen lezen, dan zou ik het originele boek adviseren.
