De edele kunst van not giving a fuck

Boek is eigenlijk gericht aan de generatie van de Millenials en dan specifiek de 'special snowflakes'. Samenvatting: je bent niet speciaal, verlaag je eisen en wees tevreden met de doelen die je haalt.
Geen topper, wel een aantal leuke quotes. Wellicht ben ik met 41 net te oud om tot de doelgroep te horen.

Aanraders die, naar mijn bescheiden mening, beter zijn en je meer tot denken aanzetten zijn:
* Essentialism - Greg McKeown
* The Obstacle Is The Way - Ryan Holiday
* Spartan Up - Joe DeSena

Vermakelijk en goed te lezen tsja toch wel zelf hulp boek. Dit 'zelf hulp boek' zeg ik er specifiek bij omdat je dit op het eerste gezicht niet denkt.

Ik dacht dat het vooral vermakelijk zou zijn maar het zit toch ook vol met psychologische adviezen. Dus besef je dat wel voordat je het gaat lezen.

'Stop met altijd maar positief zijn, en leer in plaats daarvan met je tekortkomingen en tegenslagen in het leven om te gaan'. Dit is niet nieuw en heel goed verpakt in een nieuw format van deze blogger.

Een van de mooiste quotes is: "Het verlangen naar positievere ervaringen is in wezen een negatieve ervaring. Terwijl daarentegen de acceptatie van een negatieve ervaring in feite juist een positieve ervaring is."

In De edele kunst van Not Giving a F*ck introduceert Mark Manson een nieuwe sleutel tot geluk: stoppen met altijd maar positief zijn en in plaats daarvan leren omgaan met onze tekortkomingen en tegenslagen in het leven.

Want zodra we niet meer voor onze angsten, fouten en onzekerheden wegrennen maar pijnlijke waarheden onder ogen durven te komen, vinden we eindelijk de moed en het zelfvertrouwen waar we in deze tijden zo’n behoefte aan hebben.

Ondanks dat ik al veel van deze theorieen kende vond ik het toch leuk en enteraining!

Het begint met irritant vaak alle fucks die voorbij komen, ieder hoofdstuk begint met het gevoel dat het wel oke is en er nu echt een leuk stuk komt maar dan word je weer teleurgesteld met hetzelfde verhaaltje als het vorige hoofdstuk maar dan anders geschreven.

Ik heb zelf de originele editie van het boek gelezen, en was er zo enthausiast over dat ik dit boek kocht voor m’n vriendin.

Deze Nederlandse vertaling is echt een schaamteloze copy paste in Google Translate. Het hele boek staal vol spelfouten. Dat dit verkocht mag worden...

Mark Manson heeft zich van blogger opgewerkt tot auteur van een wereldwijd verkocht boek: De edele kunst van not giving a f#ck. Het is de tegendraadse aanpak voor een goed leven, en moet een alternatief bieden voor de vele zelfhulpboeken die er zijn om succesvol te worden. Mark Manson houdt ervan om te choqueren en heeft een grappige manier van schrijven, waardoor het boek alleen al geestig is om te lezen, nog afgezien van het verdere doel van gebruik.

Mark Manson neemt geen blad voor de mond. Het volgende stukje is ons na lezing vooral bijgebleven: ‘Kijk, het werkt namelijk zo. Op een dag zul je sterven. Ik weet dat dit een open deur is, maar ik wil je er toch nog maar even aan herinneren. Jij en iedereen die je kent, zal binnen niet al te lange tijd dood zijn. En in die korte tijdsspanne tussen hier en daar heb je maar een beperkt aantal f#cks om te geven.’ De ‘f#cks’ waar hij het over heeft, en die je in het boek om de oren vliegen, staan voor hoe je uitkiest wat voor jou belangrijk is, en dat gebaseerd op je persoonlijke waarden. Volgens de auteur is dat misschien wel de enige strijd in iemands leven. Lezen!
DeRecensieNL

‘De edele kunst van not giving a f*ck’ van Mark Manson lijkt qua titel misschien wel erg op ‘The life-changing magic of not giving a f*ck’, ook qua inhoud verschillen ze niet heel veel. De boodschap in beide boeken is dan ook: waarom geef je een f*ck om dingen die je niet kunt veranderen.

Mark Manson heeft wel een andere schrijfstijl dan Sarah Knight, dat maakt ze beiden verschillend. Mark Manson wil je liever laten zien dat je je druk moet maken om de dingen die jij belangrijk vindt en dat je je op dat vlak niet door anderen moet laten beinvloeden. Als je de verantwoording neemt voor jouw leven, en niet meer de schuld geeft aan anderen, kun je een fijner leven leiden.

Wat dat betreft is ‘De edele kunst van not giving a f*ck’ is heerlijk grof zelfhulpboek, dat zeker ook realistisch is. Mark Manson is niet bang om een blad voor de mond te nemen en zal je duidelijk zeggen waar het op staat. Daarnaast geeft hij je ook nuttige handvaten om je leven op jouw manier te leven. En geloof me, je zult regelmatig ‘Oh ja!’ denken, want als je zijn verhaal leest, klinkt het allemaal heel logisch.

Ik weet zeker dat je ‘De edele kunst van not giving a f*ck’ van Mark Manson na het lezen nog regelmatig op zult pakken. Een zelfhulpboek dat zegt waar het op staat.

Ik probeer nu al vier hoofdstukken opnieuw in het boek te komen en leg het steeds diep zuchtend weg. Fucks hier, fucks daar. Maar pagina’s doordraven over anecdotes waarvan je de clou al na twee zinnen ziet aankomen.
In amerika slaat dit misschien aan. Ik vind het veel geblaat en weinig to the point. Ik heb steeds de intentie om door het stuitende taalgebruik heen te prikken en de essentie eruit te vissen, maar dat lukt me niet.
Het boek is ook negatief over ‘anderen’, veel voorbeelden van wat een sukkels andere mensen toch zijn. Moet me steeds inhouden om niet uit pure frustratie pagina’s uit het boek te scheuren.

Maar voor de rest: prima boek.
Om de hond op te laten kluiven.

Als dit je eerste zelfhulpboek ooit is: prima. Verder vind ik het boek ideaal voor de altijd perfect moeten zijnde soccermom en de geldbeluste materialistische zakenman die nooit hebben nagedacht over normen en waarden en menselijkheid.
Grappig bedoelde maar populair schreeuwende tegenhanger van de mierzoete Amerikaanse zelfhulpgoeroes om uiteindelijk met dezelfde speerpunten op de proppen te komen die erg oppervlakkig worden toegelicht. De auteur hekelt mensen die niet denken of zijn zoals hijzelf, wat hem erg kortzichtig en oppervlakkig doet overkomen. De amerikaanse droom wordt met de grond gelijk gemaakt, al dan niet terecht. Ideaal voor de niet nuchtere Amerikaan.

Geweldig leuk boek om te lezen. Naast de leuke (soms wel erg Amerikaanse) schrijfstijl, biedt de schrijver een aantal praktische zaken aan over hoe we ons leven kunnen veranderen. Humoristisch maar ook zeker confronterend beschreven waarom het soms beter is om een doorsnee iemand te willen zijn en waarom dit goed is voor onze gemoedstoestand. Gelezen terwijl ik tegen een burn-out aanzat en het boek gaf door de humoristische schrijfstijl me voldoende inzicht in eigen handelen zonder dat het een zwaar emotioneel betoog wordt.

Samen met "Leven met hooggevoeligheid; van opgave naar gave" en "Voluit leven met hooggevoeligheid" van Susan Marletta Hart is dit boekje voor mij als schizofrene hypersensitieveling het ideale zelfhulpboek (jazeker!). Veel praktischer dan volgens mij de meeste boeken die ons via allerlei mentale stromingen willen leren er gewoon te "zijn" (wat inderdaad wel degelijk van groot belang is, dit boek doet dat echter op een veel meer nuchtere manier die mij persoonlijk erg aanspreekt) en ik heb er vaak behoorlijk om moeten lachen! Daarnaast bevestigde het voor mij iets waar ik al een tijd van overtuigd ben, namelijk dat de zin (betekenis) van het Leven het Leven zin (betekenis) geven is. Ik zie het dus als een aanwinst.