Geschreven bij Over liefde en loslaten
Een kort en bondig schrijven, aangezien het 2e deel van het boek uit illustraties en teksten bestaat die je er af en toe bij kan pakken, en appendix. Als je dit boek als je "start" neemt kan het tamelijk ingewikkeld zijn, ik adviseer bijvoorbeeld eerst Verslaafd aan Liefde te lezen van Jan G. Daarin wordt de 'werking' van de traditionele liefdesrelatie beschreven of bepaald gedrag aan een negatief geloof gehangen. In dit boek wordt hier samenvattend naar gerefereerd, dus enige voorkennis is wel vereist.
Nadien is het schrijven volledig helder en navolgbaar. Ik vond het wel grappig dat Jan terugkomt in het boek over het feit dat zijn eigen vrije 'spirituele' liefdesrelatie geen stand heeft gehouden, terwijl hij de hoofdpersoon is. Hij erkend dan alsnog dat er 'ego-verstrengeling' kan plaatsvinden.
Ik denk dat we uiteindelijk altijd ergens aan gehecht blijven, al is het maar in een andere vorm die zich voordoet. Hechting is niet per definitie negatief, het is de kunst een veranderlijk en de onvoorspelbaarheid die inherent zijn aan het leven te laten overkomen en te accepteren, verzet komt altijd met lijden.
De liefde is eeuwig, alleen de omstandigheden veranderen. Van mij hoeft er niet in het bijzonder het 'label' spiritueel aan te worden gehangen, dit kan ook weer mensen afschrikken door onze representerende gedachte (knipoog). We zouden gewoon een open houding kunnen aannemen waarin we nieuwsgierig zijn naar onze pijnlijke emoties, of wel de crisissen. En daarbij geeft dit boek mooie inzichten en kan het uitkomst bieden, wie wil dat nou niet?
Tegenwoordig ben ik altijd verheugd als er zich een crisis aanbiedt, ik wacht er soms zelfs een beetje op, omdat ik weet dat ik dan weer door kan groeien naar verdere verlichting. Tip is wel om niet onverschillig te worden na het lezen, zoiets van ach laat de emotie er maar zijn, een stukje bewustwording en passief verwerken is een noodzakelijk goed.