Het keizerrijk der stormen 1 - Hoop en rood

Geschreven bij Het keizerrijk der stormen 1 - Hoop en rood

Soms is een boek een mysterie. Je ziet een boek dat er veelbelovend uitziet, maar je kent de auteur niet. Geef je het onmiddellijk een kans of zoek je eerst online wat recensies op? Omdat er zoveel boeken op de Nederlandstalige markt verschijnen, ga ik bij twijfel eerst opzoeken wat anderen van het boek vinden. Dit heb ik gedaan bij dit boek Hoop en Rood.
Het boek was zo nieuw op de Nederlandstalige markt dat er nog geen Nederlandstalige recensies bestonden. Enkel positieve Engelstalige recensies. Die waren voor mij voldoende om het boek een kans te geven in mijn bibliotheek. Wegens tijdsgebrek kwam ik zelf niet aan het boek toe, maar ik heb het boek aan verschillende leners meegegeven. Toen alle leners laaiend enthousiast waren en me vroegen wanneer het tweede deel zou verschijnen, was mijn interesse nog meer gewekt. Uiteindelijk heb ik het in mijn vakantie kunnen lezen en ik ben blij te kunnen meedelen dat ik het enthousiasme van mijn leners deel. Dit boek smaakt naar meer!

We volgen Hoop en Rood op 3 momenten in hun leven. In het eerste deel worden ze rond 8-jarige leeftijd beiden wees in een verschillend deel van hun wereld en komen ze bij mensen terecht die de rest van hun leven zullen vormen. Hoop wordt opgeleid tot een krijger om wraak te nemen op de moordenaar van haar dorp en Rood wordt onder de hoede genomen van een dievegge in het armoedige deel van een grote stad.
In het tweede deel zijn we een aantal jaren verder en naderen ze volwassenheid waardoor hun levens opnieuw veranderen. In het derde deel ontmoeten Hoop en Rood elkaar. Als blijkt dat de moordenaar die Hoop achternazit ook slechte plannen heeft met de thuis van Rood, slaan ze de handen in elkaar om hem te vinden en te doden. Maar natuurlijk loopt dit niet van een leien dak…

De schrijver heeft een mooie wereld opgebouwd. Elk dorp en eiland zag ik zo voor me. In de stad zijn er meerdere armoedige wijken die toch hun verschillen hebben en die duidelijk beschreven waren.
De biospinners in het verhaal zijn unieke personages. Het zijn een soort wetenschappers die het DNA van een mens kunnen veranderen. Hierdoor ontstaan er mensen met dierlijke eigenschappen en lichaamskenmerken. Deze wezens worden gebruikt ter verdediging van het keizerrijk, maar in de praktijk worden ze ook voor andere dingen in het voordeel van de biospinners ingezet. Een mensenleven telt voor hen niet, maar experimenten wel.

Ook de personages zijn goed uitgewerkt. Vanaf het begin leef je mee met Hoop en Rood. Als lezer verwacht je dat ze elkaar zullen ontmoeten en kijk je naar die ontmoeting uit. Ik was vooral nieuwsgierig naar wat er daarna zou gebeuren. Dat heeft me niet teleurgesteld. Integendeel! Het eindigt niet op een heuse cliffhanger, maar je wilt echt weten wat er in het volgende deel van de trilogie zal gebeuren. Hoop en Rood zijn opnieuw van elkaar gescheiden. Hoop probeert nog steeds om de moordenaar te pakken te krijgen. Rood gaat een heel onbekende toekomst tegemoet aangezien hij door diezelfde moordenaar wordt omgetoverd tot een uniek wezen. Beiden nemen een andere naam aan die verwijst naar het volgende boek: Hoop wordt Grim en Rood wordt Schaduw.

Ik kijk al uit naar het tweede deel ‘Grim en Schaduw’ dat in eind september verschijnt!

Geschreven bij Het keizerrijk der stormen 1 - Hoop en rood

Hoop en Rood is het verhaal van twee jongeren die op 8-jarige leeftijd hun ouders verloren hebben. Hoop moet op die leeftijd toezien hoe de hele bevolking van het eiland waar ze woont, inclusief haar ouders, uitgemoord wordt door biospinners (een soort kruising tussen wetenschappers en tovenaars). Rood’s ouders gaan ten onder aan drugsgebruik en prostitutie. Het eerste gedeelte van het boek lezen we om en om steeds een hoofdstuk over Rood en een over Hoop, wat een plezierige manier is om langzaam met de karakters vertrouwd te raken. In de daarop volgende hoofdstukken ontwikkelt Hoop zich tot een eervolle krijgster en weet Rood zich in de onderwereld van het eiland Nieuw Laven op te werken tot een gerespecteerde, vingervlugge straatdief.
Vanaf het moment dat Hoop en Rood elkaar ontmoeten, vloeien de verhaallijnen samen. Al gauw ontdekken ze dat ze hun krachten kunnen bundelen in de strijd tegen de biospinners. Naarmate het boek vordert neemt de spanning toe, en de laatste pakweg honderd bladzijden wil je het liefst in één ruk uitlezen.

Ondanks het spannende verhaal en de ‘likeable’ karakters is Hoop en Rood niet helemaal wat ik ervan verwachtte. Dat komt vooral doordat Skovron nog niet genoeg afstand heeft kunnen nemen van zijn verleden als auteur van Young Adult-fantasy. Misschien mag je dat van een eerste ‘volwassen’ boek ook nog niet verwachten, maar het maakt wel dat het boek de diepgang van de meer gerenommeerde fantasy-series mist. Het verhaal moet het vooral hebben van veel dialoog. Karakterbeschrijvingen en beschrijving van de wereld waarin e.e.a. zich afspeelt blijven naar mijn zin nog wat teveel aan de oppervlakte.
Wat het boek ook een wat kinderlijk trekje geeft, is het taalgebruik van de karakters. Zij gebruiken veel onbekende termen als gap, imp, molly, smieren en verlijeren die, volgens een bijlage achter in het boek, de straattaal van de arme bevolking van Nieuw Laven vormen. Deze straattaal is ook nog eens doordrenkt met allerlei termen waarin het woord ‘pis’ voorkomt, en dat had ik op een gegeven moment wel genoeg gelezen en gaat dan wat irriteren. Jammer is overigens dat er geen inhoudsopgave in het boek staat, waardoor ik die bijlage waarin de termen verklaard worden, pas ontdekte toen ik het verhaal uit had. Naast deze woordenlijst bevat het boek overigens ook nog een dankwoord en een vooruitblik in de vorm van een hoofdstuk uit deel 2 van de reeks (Engelse titel Bane and shadow).
Al met al is Hoop en Rood zeker geen slecht boek, en ik denk dat er absoluut een veelbelovend fantasy-auteur in Jon Skovron schuilt. Voor een ‘verwende’ fantasy-lezer die genoten heeft van klassiekers als Terry Goodkind, Robin Hobb, J.R.R Tolkien en Tad Williams doet het nog een beetje jongensachtig aan, maar het heeft zeker de potentie om tot een mooi verhaal uit te groeien, en ik ga dan ook zeker het tweede deel lezen zodra dit uitkomt.

Geschreven bij Het keizerrijk der stormen 1 - Hoop en rood

Erg gewelddadige fantasy, hier en daar zelfs luguber. Niet zo mijn ding. Heb het niet helemaal uitgelezen. Komt misschien nog. Ligt op de stapel "herkansingen". Taalgebruik is zeker toegankelijk en leest gemakkelijk. Je moet ervan houden.