Geschreven bij De heilige geschiedenis
De samenvatting van het boek op de achterkaft doet de inhoud van het boek ernstig te kort. Ik wist al dat onze geschiedschrijving van de afgelopen 5000 jaar geen heldere kijk geeft op het gehele verhaal van de evoluerende mens.
De huidige geschiedschrijving vond ik minachtend gezien een overdosis oorlog, ontevredenheid, geweld en machtsmisbruik. Ik miste 'de mens' achter ons huidige verhaal van waar we vandaan komen en hoe ver we gekomen zijn in onze menselijke ontwikkeling.
Dat komt in deze Heilige geschiedenis volledig aan de orde Het boek is absoluut niet zweverig en met veel kennis van zaken geschreven. Het is een soort archeologische zoektocht naar het meest waarschijnlijke verhaal tot nu toe door de tijdloze, universele verhalen serieus te nemen. Dat zijn de verhalen die de huidige mens sprookjes, verzinsels en onzin noemen. De auteur gaat op zoek naar het meest waarschijnlijke verhaal door het perspectief aan te nemen van de prehistorische mens (terug te vinden in diens mondelinge overlevering aan mythen, legendes, sagen, sprookjes, heilige geschriften). Dit perspectief noemt hij idealisme. De geest was er eerder dan de materie.
Jonathan Black houdt zich aan de wetenschappelijke methode door twee stromingen, het idealisme van vroeger en het materialisme van nu, tegen elkaar af te wegen. Hij laat het aan de lezer over, welke versie mag 'winnen'. Schiep de geest de materie of is de geest het product van de materie? Het is duidelijk dat hij meer voelt voor de aloude versie van de geschiedenis. Vandaar de titel van zijn boek 'de heilige' geschiedenis.
Black wikkelt zijn schrijven chronologisch af van de oudste verhalen tot nu. Hij gaat aan het eind op zoek of prehistorische fenomenen nog steeds actueel zijn, ondanks dat men niet meer het juiste perspectief heeft om deze als zodanig waar te nemen. Bijzonder boek wat je kijk op het leven 180 graden doet veranderen. Tot slot zijn samenvatting in eigen woorden om recht te doen aan dit magistrale werk:
"In het debat tussen idealisme en materialisme voert het materialisme de boventoon, en wel zozeer dat het moeilijk voor ons kan zijn om zelfs maar te beginnen met begrijpen waarom iemand ooit geloofde wat íéderéén in vroeger tijden geloofde - dat gedachten en ideeën echter zijn dan objecten, dat objecten eerder de schaduwen zijn van gedachten dan andersom. Maar ik heb me ten doel gesteld om aannemelijk te maken dat idealisme een begrijpelijker verklaring biedt voor de menselijke ervaring. En dat is een van de redenen waarom verhalen van het soort dat in dit boek wordt naverteld, zo belangrijk zijn. We weten al dat verhalen de immanentie, het innerlijk karakter van het goddelijke in het dagelijkse leven, laten zien.' P.462-463, 464