Geboren worden, opgroeien, puberteit, adolescentie, zwanger worden, zelf geboorte geven, overgang, menopauze… pfff, je zou van minder moe worden als je eens wat dichter bij the circle of life gaat staan. Maar dat is niet de bedoeling.
Het zwaarste gedeelte hebben we reeds gehad bij de puberteit. Sommige van ons dan toch. Dan schreeuw je van de daken dat het leven begint bij 30… en 40… en 50… maar bij die laatste groep heeft de auteur (en ik, en misschien zoveel andere vrouwen) toch enigszins wat bemerkingen.
Francine Oomen kwam gelijk met de overgang in een draaikolk van emoties en ‘mankementen’ terecht waarvan ze eerst denkt dat ze aan het dementeren is. Tot haar vriendin met haar samen aan tafel gaat zitten en alle symptomen even begint te googelen. Niets ernstigs aan de hand, ze zat ‘maar’ in de overgang.
En omdat ze met een writers block zat, kwam ze dan op het idee om een boek te tekenen en te voorzien van haar overgangservaringen. Dit boek, Oomen stroomt over, is heel herkenbaar voor de vrouw in de overgang. Soms grappig, soms bedroevend echt maar bovenal was het voor mij ook leerzaam. Bij sommige dingen had ik zelfs de link nog niet gelegd dat dit misschien door de overgang kwam.
Oomen stroomt over is heel leuk getekend, soms komt het wat druk over (maar ja, zo zijn wij vrouwen soms ook) maar de auteur heeft hier wel de nagel op de kop getikt en heeft haarfijn proberen uit te leggen waar al die rare gevoelens en vreemde denkpatronen vandaan komen.
Topideetje van je Francine, dat een duidelijke vraagbaak opgeleverd heeft.