Geschreven bij Predikant
Ik werd echt gek van de enorme hoeveelheid namen en personages in het boek. Op een gegeven moment heb ik er een A4 moeten naast houden met een soort stamboom, met alle namen uitgeschreven, wie familie was van wie, met namen die ook nog op elkaar leken, en dan speelt er ook nog een vaag privé verhaal doorheen van de politieman met allerlei familie en kennissen die langs komen, en alle namen van de agenten van het bureau. Ik vroeg me constant af of dit ook nog ergens ging inhaken op de moorden, of dat ik er snel overheen kon lezen. Toch hield het verhaal me op een of andere manier wel in zijn greep en heb ik ondanks alles doorgelezen. Maar ik zal nooit meer iets van deze schrijfster willen lezen. Werd er gek van! Dit is toch niet ontspannen lezen.....
