Helen Grace 4 - Klikspaan

Geschreven bij Helen Grace 4 - Klikspaan

Dit was de derde titel die ik las met inspecteur Helen Grace in de hoofdrol en ik mag haar wel. Een zelfstandige vrouw die soms worstelt met demonen uit haar verleden maar die niet meer de overhand in haar leven lijken te hebben. Een vrouw met passie en gedrevenheid qua carrière, waar ze af en toe tegen de grenzen van haar mogelijkheden aanschopt.
Ditmaal is Helen verantwoordelijk voor het oplossen van een aantal branden in Southampton die niet alleen materiële schade toebrengen maar ook een aantal dodelijke slachtoffers kent.
Dit doet ze natuurlijk niet alleen maar samen met een team collega’s, sommige nieuw en anderen kwamen in eerdere delen voor. Net als journaliste Emilia Garanite die wederom van de partij is. Toch is Klikspaan zeer goed als zelfstandig boek te lezen. Je krijgt net genoeg mee uit eerdere delen om alles rondom Helen Grace te snappen.

In Klikspaan lopen meerdere verhaallijnen die uiteindelijk met elkaar verbonden worden op geniale wijze. Lange tijd was de vraag hoe het precies zat maar ineens werd duidelijk waar de titel Klikspaan precies voor staat en was de connectie redelijk snel gelegd.
Zonder al te veel weg te willen geven over de rest van het verhaal wil ik eigenlijk niet meer kwijt dan bovengenoemde achterflap tekst. Er moet immers wel iets te lezen overblijven zonder dat alles al voorgekauwd op jullie bordje ligt.

De hoofdvraag is natuurlijk of Helen op tijd de dader kan ontmaskeren voor er nog meer onschuldige slachtoffers vallen. En dan is daar het vraagstuk omtrent de klikspaan. Met wie werkt de klikspaan samen en wat verbindt hen aan elkaar?

In 143 korte hoofdstukken wordt de puzzel opgelost. Een heldere schrijfstijl waaruit blijkt dat de schrijver weet waar hij het over heeft. Ik kon er wel op uitmaken dat er grondige research is gepleegd. En dat komt het verhaal uiteindelijk altijd ten goede.

Klikspaan is wederom een pageturner van de hand van M. J. Arlidge en ik kijk vol spanning uit naar een nieuw deel. In tegenstelling tot sommige recensenten, die spreken over dat het kunstje nu wel bekend is, kan ik geen genoeg krijgen van dit kunstje. Er is nog genoeg te doen voor inspecteur Helen Grace en haar team in Southampton!

Voor mij was Klikspaan een pageturner die op het einde een mooie twist bevatte. Het was een mooie puzzel waarvan uiteindelijk alle stukjes in elkaar paste. Een aanrader voor iedereen die van thrillers houdt waarbij ook het psychologische aspect een rol(-letje) speelt.
Zeker een boek dat past op je verlanglijstje voor welke gelegenheid dan ook.

Deze review verscheen als origineel via mijn blog.

Dit is het vierde boek over rechercheur Helen Grace, ieder deel is wat mij betreft weer beter dan het voorgaande. In ieder boek is er een grote zaak die onderzocht wordt door het team, in dit geval een serie branden die de nodige slachtoffers maakt. Daarnaast is er weer aandacht voor de privélevens van een aantal personages, waardoor je ze steeds beter leert kennen. Er zijn weer de nodige onverwachte wendingen, waardoor je lang geen idee hebt waar het naartoe gaat. En aan het eind, als je denkt dat het afgerond is en alles goed is, wordt er een voorzetje gegeven voor nieuwe ontwikkelingen... Laat deel vijf maar komen!

Geschreven bij Helen Grace 4 - Klikspaan

Elke nacht verschillende branden; het bezorgt inspecteur Helen Grace de nodige kopzorgen om erachter te komen wie de dader is. Het is al snel duidelijk dat de branden een link met elkaar hebben, maar welke, dat blijft tot het laatst onduidelijk. Als lezer word je af en toe op het verkeerde been gezet door een losse opmerking hier en daar, waardoor je denkt dat je een hint krijgt waar je iets uit op kunt maken.
Het is een spannend boek, vlot geschreven en ik houd er wel van als je tot het laatst in spanning blijft wie de dader nu is en wat zijn drijfveer in. De plot zit goed in elkaar en er zijn geen losse eindjes over aan het eind van het verhaal.
Een nadeel vind ik dat het boek is onderverdeeld in meer dan 100 kleine hoofdstukjes van elk 2-3 pagina’s. Hierdoor kan ik mij niet goed inleven in een persoon en blijf ik toch als een buitenstaander meekijken met iedereen, maar ik word geen deelgenoot.
Al met al heb ik het boek met plezier gelezen, weliswaar niet in één adem uit, maar toch wel elke avond een flink stuk. Het was voor mij het eerste boek dat ik las van Arlidge, maar ik zal er zeker nog meerdere gaan lezen.