Geschreven bij The Subtle Art of Not Giving a F*ck
Mark Manson schrijft zo vlot als de beste spreker die je kent. Hij gooit met open deuren. En die deuren gaan letterlijk tegen je gezicht knallen. Hij legt ongelooflijk helder en makkelijk uit waarom we de problemen ervaren zoals we die ervaren, zonder toegankelijkheid te verliezen. In het eerste hoofdstuk strooit Mark behoorlijk vaak met het F-woord. Probeer door die Amerikaansheid heen te lezen. Daarna doet ie het minder.
Ik denk dat je ongetwijfeld dingen tegen gaat komen waar je mee zit. Van de feedback loop from hell, disappointment panda, tot de 'there is now how?' oplossing. Dit boek zet je tot nadenken over je leven. Wees bereid om dat te doen. Ik heb het boek herlezen.
Dit boek leert je hoe je om moet gaan met je problemen in je leven, niet hoe je van je problemen voor altijd af komt. Ondanks dat er veel open deuren in het boek zitten, legt hij het zo helder uiteen dat je door de bomen weer het bos kan zien. Precies wat ik nodig had.
Dit zou verplichte kost moeten zijn voor de jeugd van tegenwoordig.
Toch heeft het boek wat minpunten:
- Het boek zet tot nadenken, maar praktisch biedt het weinig oefeningen of best practices. Hierdoor blijft het bij denken en moet je enigszins zelf bepalen hoe je problemen aan pakt;
- Soms is hij te oordelend en vertelt hij zijn verhaal te veel vanuit een persoonlijke insteek. Aan de ene kant zegt ie dat iedereen fouten maakt en dat dat normaal is. Aan de andere kant geeft hij soms wel zijn meningen over bepaalde activiteiten dat die slecht zijn. Dat lijkt tegen zijn pleidooi in te stroken.