Ondanks deze verhalen grotendeels bekend zijn zullen er wat spoilers aanwezig zijn.
Na het lezen van de "Prose Edda" van Snorri Sturluson, had ik al menig verhaal gelezen wat in de versie van Norse Mythology word weergegeven.
Neil Gaiman is een meester wat betreft het vertellen van een verhaal. Zijn werken zijn dan op zichzelf ook aan te raden. Hoe hij de Edda benaderd heeft, zowel de Prose als de Poetic en andere bronnen, is wonderbaarlijk te noemen. Klopt je mist een aantal verhalen zoals Völsunga Saga of het verhaal van de Otter. Maar Neil Gaiman heeft getracht een rode lijn te pakken van begin tot eind gefocust op de Noorse Goden zij staan centraal. Hij heeft daarom de aandacht met name bij de drie bekendste gedaan. Odin, Thor en Loki. Andere komen ook aan bod en worden meer dan genoeg omschreven. Hoofdstukken als The Death of Baldr en Hermond rides to Hel, zijn erg goed geschreven.
De Edda is wat saai en plat geschreven en ook meer een boek om te leren en Neil Gaimans variant is verhalend en weet persoonlijkheid te geven aan iedere God en Godin die het woord heeft. Soms heb ik zelfs moeten grinniken bij passages, het maakt alles een stuk luchtiger. Het boek is in een dag te lezen want je wilt meer en meer.
Ik hoop dat Neil Gaiman meer boeken over mythes zal gaan verwoorden.